مقدمه
قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله:«فاطمهُ بضعه منّی من آذاها فقد آذانی...»(1).
1- (1) . این روایت به عبارت های مختلفی نقل شده است که بعضی از آنها را با ذکر مصدر بیان می کنیم.1 - «فاطمه بضعه منّی، من آذاها فقد آذانی»: فضائل اهل البیت علیهم السلام: 240 ح 375، المستدرک علی الصحیحین 173:3 ح 4750، السنن الکبری بیهقی 276:15 ح 21460، کنزالعمال 111:12 ح 34241،کتاب سلیم بن قیس 869:2 ح 48، شرح الأخبار 30:3 ح 970، أمالی صدوق: 165 ح 163 با اضافه ای، کفایه الاثر: 65، دلائل الإمامه: 135 ح 43، تفسیر روض الجِنان و روح الجَنان 318:4، مناقب ابن شهرآشوب 332:3، کشف الغمه 92:2-93، بحارالأنوار 39:43 ح 40 و ص 54 ح 48 و ص 76 ح 63 و ص 80 ح 68، احقاق الحق 209:10-211 و ج 77:19، عوالم العلوم فاطمه الزهراء علیها السلام 150:1 و ج 1050:2.2 - «فاطمه بضعه منّی، یؤذینی ما آذاها»، فضائل أهل البیت علیهم السلام: 241 ح 378، صحیح مسلم 1512:4 ح 2449/94، سنن ترمذی 698:5 ح 3878، و در ادامه آن آمده «وینصبنی ما أنصبها»، المستدرک علی الصحیحین 173:3 ح 4751، و همچنین در ادامه آن آمده «وینصبنی ما أنصبها»، التفسیر الکبیر فخر