- خطبه الکتاب 1
- اشاره 4
- لذّت های مادّی بهشت 9
- اثبات معاد جسمانی و روحانی از آیات و روایات 9
- لذّت های معنوی بهشت 11
- نظر فقها و محدّثین درباره لذّت های بهشتی 14
- ارواح مؤمنین در عالم برزخ 16
- ملاقات ارواح مؤمنین با یکدیگر در برزخ 19
- بدن های مؤمنین پس از مرگ 21
- خروج از دنیا و ورود به عالم بقا 26
- همه اهل عالم می میرند جز ذات مقدّس الهی 32
- قابض ارواح مؤمنین و کفّار 33
- هیئت واقعی ملک الموت 36
- سکرات و سختی های مرگ 37
- اشاره 37
- 1 - مجبور نبودن مؤمن به مرگ و خروج از دنیا 38
- 2- نقش دوستی اهل بیت رسول اللّه(صلی الله علیه و آله)هنگام مرگ 39
- اشاره 44
- 3 - وضعیّت کفّار و دشمنان خاندان نبوّت هنگام مرگ 44
- قصّه سیّد حمیری هنگام مرگ 46
- بشارت امیرالمؤمنین(علیه السلام)به حارث همدانی 47
- نظر علاّمه مجلسی درباره حضور ائمّه(علیهم السلام)هنگام احتضار 52
- 4 - احوال مؤمن و کافر در عالم برزخ 52
- 5 - بقای روح در عالم برزخ و فنای بدن تا قیامت 53
- 6 - تجسّم روح در برزخ 55
- 7 - بقای روح و زیارت اموات 57
- 9 - کیفیّت سؤال نکیر و منکر پس از دفن میّت 66
- اشاره 68
- 10 - سؤال از ولایت امیرالمؤمنین(علیه السلام)در قبر 68
- سخنان حضرت زین العابدی(علیه السلام)درباره سؤال قبر 71
- 11 - فشار قبر [ ضغطه القبر] 73
- 12 - تأثیر جریدتان [ دو چوب تر] در کنار میّت 76
- 13 - انتقال اموات به وادی السّلام و برهوت 77
- اشاره 81
- 1- خروج یأجوج و مأجوج 82
- اشاره 82
- 3 - طلوع خورشید از مغرب 85
- 2 - خروج دابّه الأرض 85
- دمیدن اسرافیل در صور و فنای عالم 86
- دگرگونی عالم قبل از قیام قیامت 93
- شیعیان امیرالمؤمنین(علیه السلام)در بحران دگرگونی عالم 97
- حضور حیوانات و شیاطین و جنّیان در قیامت 99
- وضعیّت اطفال شیعه در عالم برزخ 104
- احوال اطفال و مجانین و مستضعفین در قیامت 105
- میزان و حساب در قیامت 111
- حساب و سؤال و ردّ مظالم عباد در قیامت 114
- کسانی که در قیامت مورد حساب واقع می شوند 116
- شهود قیامت و اتمام حجّت 132
- حوض کوثر 134
- شفاعت در قیامت 140
خطبه الکتاب
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
الحمد للّه الأوّل بلا أوّل کان قبله، و الآخر بلا آخر یکون بعده،الّذی قصرت عن رؤیته أبصار النّاظرین، و عجزت عن نعته أوهام الواصفین، ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا، و اخترعهم علی مشیّته اختراعا، ثمّ سلک بهم طریق إرادته، وبعثهم فی سبیل محبّته، لا یملکون تأخیرا عمّا قدّمهم إلیه و لا یستطیعون تقدّما إلی ما أخّرهم عنه، و جعل لکلّ روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه، لا ینقص من زاده ناقص، و لا یزید من نقص منهم زائد، ثمّ ضرب له فی الحیاه أجلاً موقوتا، و نصب له أمدا محدودا، یتخطّأ إلیه بأیّام عمره، و یرهقه بأعوام دهره، حتّی إذا بلغ أقصی أثره، و استوعب حساب عمره، قبضه إلی ما ندبه إلیه من موفور ثوابه، أو محذور عقابه، لیجزی الّذین أساؤا بما عملوا ویجزی الّذین أحسنوا بالحسنی، عدلاً منه، تقدّست أسماؤه، و تظاهرت آلاؤه،لا یسئل عمّا یفعل و هم یسئلون.(1)
و صلواته الدّائمه علی خاتم النّبیّین و سیّد المرسلین و رحمه للعالمین أبیالقاسم المصطفی محمّد و علی أوصیائه الّذین أذهب اللّه عنهم الرّجس وطهّرهم تطهیرا سیّما بقیّه اللّه فی الأرض الحجّه بن الحسن المهدیّ الّذی بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبتت الأرض و السّماء، یملأ اللّه به الأرض قسطا و عدلاً کما ملئت ظلما و جورا و لعنه اللّه علی أعدائهم أعداء اللّه إلی یوم لقاء اللّه.
1- . صحیفه سجّادیّه: 23.