زلال زندگی: سیری در سیره نبوی صفحه 14

گوشت نمک سود خشک شده را گاه خالی و گاهی با نان می خورد.(1)

باذورج(2) و سبزی های نرم را دوست می داشت.

به شکم­بارگان هشدار می داد: «آدمی ظرفی بدتر از شکم، پر نمی کند. برای انسان همین­قدر غذا کافی است که [نیازهای بدنش را تأمین کند و] بنیه اش را نگه دارد».(3)

نوشیدن

نوشیدن آب شیرین را دوست می داشت.(4)

آب را با مکیدن می نوشید و یک­باره نمی بلعید. در آبی که می خواست بنوشد، نفس نمی کشید، بلکه صورتش را از آن برمی گردانْد و نفَس می کشید.(5)

هم ایستاده می نوشید، هم نشسته، ولی نشسته نوشیدن را برتری می داد.(6)

آب زمزم را می نوشید.

یارانش را سیراب می کرد. و وقتی به او می گفتند: «شما بنوشید،» می فرمود: «ساقی باید آخرین نفر باشد».

1- [1] . بحارالانوار، ج 16، ص 245؛ مکارم الاخلاق، ج 1، ص 73.
2- [2] . باذورج، ریحان کوهی است.
3- [3] . بحارالانوار، ج 63، ص 33؛ سنن ترمذی، ج 4، ص 18؛ المستدرک ، ج 4، ص 331؛ مسند احمد، ج 4 ، ص132.
4- [4] . جامع الصغیر، ج 2، ص 379؛ سنن أبی داود، ج 2، ص 195؛ صحیح ابن حبان، ج 12، ص 149؛ فتح الباری، ج 10، ص 65؛ کنزالعمال، ج 7، ص 112؛ مسنداحمد، ج 6، ص 108؛ موارد الضمآن، ص 332.
5- [5] . بحارالانوار، ج 63، ص 472؛ سنن دارمی، ج 2، ص 120؛ صحیح بخاری، ج 1، ص 47؛ صحیح مسلم، ج 1، ص 155؛ مسند احمد،  ج 5، ص 300.
6- [6] . سنن ترمذی،  ج 3، ص 201؛ سنن نسائی، ج 3، ص 82؛ مسند احمد،  ج 1، ص 101.