- پیشگفتار 1
- سکونت گاه 4
- در خانه 5
- آداب خوردن 6
- نوشیدن 14
- آراستگی 17
- آقایان 17
- بانوان 18
- تفریح 19
- خوش خلقی 19
- شوخی 20
- مدیریت زمان 22
- تشویق به تشکیل خانواده 23
- رشد دادن یکدیگر 24
- موریانه های فتنه 24
- پروانههای آشتی 25
- خوش خُلقی 25
- کتک نزدن همسر 26
- رعایت عفاف 27
- تأمین اقتصادی 27
- کار در خانه 28
- همسران 29
- پرداخت مهریه 29
- خانه؛ چشمه آرامش 30
- منزلت شوهر 31
- پاداش بزرگ! 34
- محبت به فرزندان 35
- رنج هووداری! 35
- احترام به آنان 38
- حضور در صحنه های اجتماع 39
- فراگیری دانش 40
- کودکان 42
- دختران 45
- پسران 45
- کهنسالان 48
- خویشاوندان 54
- تذکر 56
- الف) فارسی 58
فصل اول: سیره فردی
سکونت گاه
خانه کوچک و همسایه های بد را نامبارک می دانست.(1)
خوش نمی داشت وارد اتاق تاریک شود(2) و روشن کردن چراغ پیش از تاریک شدن هوا را مستحب میشمرد.(3) دستور داده بود قبل از خواب، درها را ببندند و چراغ و آتش را خاموش کنند. علّت این کار را نیز پیشگیری از آتش سوزی اعلام کرد.(4)
عایشه می گوید: «پیامبر به ما فرمان داده بود تا در خانه ها، جایگاه نمازی بسازیم و آن را پاکیزه و خوشبو کنیم».(5)
با فروش خانه و صَرف پول آن در کار دیگر مخالف بود و می فرمود: «کسی که خانه ای بفروشد و با پول آن، خانه دیگری نخرد، برکت نیابد».(6)
1- [1] . بحارالانوار، ج 61، ص 198؛ تهذیب الاحکام، ج 7، ص 399؛ معانی الاخبار، ص 152.
2- [2] . اصول کافی ، ج 6، ص 534؛ سنن النبی، ص 189.
3- [3] . وسائل الشیعه، (چ اسلامیه), ج 3، ص 573.
4- [4] . همان، ج 3، ص 576.
5- [5] . سیدنا ، ص 39.
6- [6] . الإحاد والمثانی، ج 2، ص 34؛ سنن کبری (بیهقی)، ج 61، ص 34 ؛ عوالی اللئالی، ج 1، ص 108؛ مجمع الزوائد، ج 4، ص 111.