عاشورا صفحه 168

در کامل ابن اثیر به نقل از ابن سیرین آمده است که معاویه به هنگام مرگ می گفت:

«یَوْمِی مِنْکَ یا حُجْرُ طَوِیلٌ; ای حُجر! روزی طولانی (برای محاکمه نزد خدا) با تو خواهم داشت».(1)

شهادت عمرو بن حَمِق

از دیگر شخصیّت های بزرگ اسلامی که توسّط معاویه به شهادت رسید، جناب «عمرو بن حَمِق خُزاعی» است.

وی از اصحاب رسول خدا(صلی الله علیه وآله) بود و مطابق نقل محدّثان و مورّخان روزی با مقداری شیر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را سیراب کرد، آن حضرت در حقّ وی چنین دعا کرد: «اَللّهُمَّ مَتِّعْهُ بِشَبابِهِ; خدایا او را از جوانی اش بهره مند ساز!» عمرو نیز به برکت این دعا، هشتاد سال بر او گذشت، ولی موی سپیدی در سر و رویش دیده نشد».(2)

وی از شیعیان خاصّ امیرمؤمنان(علیه السلام) بود. امام کاظم(علیه السلام) هنگامی که حواریّون و یاران ویژه امیرمؤمنان(علیه السلام)

را بر می شمارد، از عمرو بن حمق نیز نام می برد.(3)

امیرمؤمنان(علیه السلام) در جنگ صفّین پس از اعلام آمادگی و وفاداری خالصانه عمرو، به وی فرمود:

«لَیْتَ أَنَّ فِی جُنْدِی مِائَهٌ مِثْلُکَ; کاش در میان لشکریانم یکصد نفر همانند تو بودند».(4)

عمرو بن حمق به سبب عشق و ارادت به علی(علیه السلام) مورد بُغض معاویه قرار داشت،

پاورقی

1 . کامل ابن اثیر، ج 3، ص 487.

2 . کنزالعمّال، ج 13، ص 495; تهذیب التهذیب ابن حجر، ج 8، ص 21; اسدالغابه، ج 4، ص 100 و بحارالانوار، ج 18، ص 12.

3 . بحارالانوار، ج 22، ص 343.

4 . بحارالانوار، ج 32، ص 399 و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 3، ص 182.