عاشورا صفحه 196

این بحث را با جمله ای از «ذهبی» دانشمند معروف اهل سنّت به پایان می بریم; وی در معرّفی یزید می نویسد:

«کَانَ نَاصِبِیًّا، فَظّاً، غَلِیظاً، جِلْفاً، یَتَنَاوَلُ الْمُسْکِرَ، وَ یَفْعَلُ الْمُنْکَرَ، إِفْتَتَحَ دَوْلَتَهُ بِمَقْتَلِ الشَّهِیدِ الْحُسَیْنِ، وَ اخْتَتَمَهَا بِوَاقِعَهِ الْحَرَّهِ; یزید ناصبی (دشمن علی و خاندانش)، خشن، تندخو و بی ادب بود. مسکرات می نوشید و مرتکب منکرات می شد. دولت وی با کشتن حسینِ شهید آغاز و با واقعه حرّه (مدینه) پایان یافت».(1)

نفرین تمام نفرین کنندگان جهان بر او باد!

پاورقی

1 . سیر اعلام النبلاء، ج 5، ص 83 .