عاشورا صفحه 331

طریق شهادت و اسارت!

44 گفتگوی پر معنی امام (علیه السلام) با فرزندش علی اکبر (علیه السلام)

خوارزمی مورّخ معروف نقل می کند: هنگامی که امام حسین(علیه السلام) به منزل «ثعلبیّه»(1)رسید. موقع ظهر بود امام(علیه السلام) در آنجا فرود آمد، خواب سبکی وی را فرا گرفت. سپس گریان از خواب برخاست. فرزندش علی بن حسین(علیه السلام) عرض کرد: پدرجان! سبب گریه تو چیست؟ خداوند دیدگانت را گریان نکند.

امام(علیه السلام) پاسخ داد: «یا بُنَیَّ إِنَّها ساعَهٌ لا تُکْذَبُ فیهَا الرُّؤْیا، فَأُعْلِمُکَ أَنِّی خَفَقْتُ بِرَأْسِی خَفْقَهً فَرَأَیْتُ فارِساً عَلی فَرَس وَقَفَ عَلَیَّ فَقالَ: یا حُسَیْنُ! إِنَّکُمْ تَسْرَعُونَ الْمَسیرَ وَ الْمَنایا بِکُمْ تَسْرَعُ إِلَی الْجَنَّهِ; فَعَلِمْتُ أَنَّ أَنْفُسَنا نُعِیَتْ إِلَیْنا ; فرزندم! این زمان، ساعتی

است که خواب آن دروغ نیست. در خواب دیدم اسب سواری در برابرم ایستاد و گفت: «ای حسین! شما شتابان می روید و مرگ با شتاب شما را به بهشت می برد!»، پس دانستم که از مرگ ما خبر می دهد».

علی اکبر عرض کرد: «یا أَبَتِ أَفَلَسْنا عَلَی الْحَقِّ

; پدر جان! آیا ما بر حق نیستیم؟!».

امام(علیه السلام) فرمود: «بَلی یا بُنَیَّ وَالَّذِی إِلَیْهِ مَرْجَعُ الْعِبادُ! ; آری، فرزندم! سوگند به خدایی که بازگشت همه بندگان به سوی اوست، بر حقّیم».

علی اکبر(علیه السلام) عرض کرد: «إذاً لاَ نُبالی بِالْمَوتِ; پس، از مردن باکی نداریم».

امام حسین(علیه السلام) فرمود: «جَزاکَ اللّهُ یا بُنَیَّ خَیْرَ ما جَزی بِهِ وَلَداً عَنْ والِد ; خداوند به تو بهترین پاداشی که از ناحیه پدری به فرزندش داده می شود، عطا فرماید».(2)

پاورقی

1 . ثعلبیّه، در یک منزلی شقوق در مسیر کوفه به مکّه واقع شده است. در این مکان مردی به نام ثعلبه از بنی اسد، آبی را استخراج کرد و به همین مناسبت آن مکان به نام وی معروف شد. (معجم البلدان، ج 2، ص 78).

2 . مقتل الحسین خوارزمی، ج 1، ص 226.