عاشورا صفحه 517

این قالب طپان که چنین مانده بر زمین

شاه شهید ناشده مدفون حسین تست

چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد

وحشِ زمین و مرغ هوا را کباب کرد

بند دهم

ای مونس شکسته دلان حال ما ببین

ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین

اولاد خویش را که شفیعان محشرند

در ورطه عقوبت اهل جفا ببین

در خلد بر حجاب دو کَوْن آستین فشان

و اندر جهان مصیبت ما بر ملا ببین

نی نی در او چو ابر خروشان به کربلا

طغیان سیل فتنه و موج بلا ببین

تن های تشنگان همه در خاک و خون نگر

سرهای سروران همه بر نیزه ها ببین

آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام

بر نیزه اش به دوش مخالف جدا ببین

آن تن که بود پرورشش در کنار تو

غلطان بخاک معرکه کربلا ببین

یا بَضْعَهَ الرَّسول ز ابن زیاد داد

کو خاک اهل بیتِ رسالت به باد داد