تحقیق درباره ی اول اربعین حضرت سیدالشهداء(ع) صفحه 124

معاویه مدعی شده که آیه ی شریفه: و ما جعلنا الرؤیا التی أریناک الا فتنه للناس.... الخ راجع به معراج است که رسول الله (ص) روحش در خواب عروج کرده است رجوع شود به تفاسیر مانند تفسیر مراغی [449] و غیره و معاویه در زمان معراج در حال شرک بوده از روایات کثیره که مورد نزول آیه ی شریفه و این که آیه راجع به بنی أمیه و به آن شجره ی ملعونه است معلوم می شود معاویه نظر به خباثت و نفاق باطنی خود خواسته آیه ی شریفه را به معراج تفسیر کند و معراج را روحانی قلم داد نماید و گوید آیه راجع به معراج است که در خواب بوده و روحانی می باشد و اذهان مردم را از تفسیر صحیح آیه که در حق بنی أمیه است برگرداند و این عار و ننگ و شجره ی ملعونه بودن را از بنی أمیه بزداید و افکار مردم را از تفسیر آیه که از خود رسول الله صلی الله علیه و آله مأثور بوده و در میان مسلمین شهرت بسزا دارد منصرف کند ولی زهی تصور باطل و زهی خیال محال زیرا در [ صفحه 617] تاریخ بالاخره حقایق روشن شده و

واضح می گردد و دسائس و حیله و تزویر معاویه ها آشکارا می شود و معاویه و پدر زندیقش و فرزند پلیدش رسوا شده و مورد لعن أبدی واقع می گردند. لعن و دشنام باد تا بابد بر چنین پور و بر چنان پدری صدمه های و لطمه ها و جنایتها و خیانت های معاویه به عالم اسلام از حیطه ی بیان خارج و زبان از تقریرش عاجز است و تا امروز نیز أثرات آنها باقی و عالم اسلام را به تیره روزی نشانده است.

در حق معاویه به کتاب نصائح الکافیه و تقویه الایمان رجوع شود

درباره ی کفر معاویه و ملعنت وی رجوع شود به کتاب «نصائح الکافیه» و کتاب «تقویه الایمان» سید علامه ی متبحر سید محمد بن عقیل علوی حسینی حضرمی نزیل (سنکافورا) که حق مطلب را ادا فرموده است. و در کتاب «تقویه الایمان» تصریح کرده که معاویه اقرار داشته که وی در رویه اش نسبت به اهل بیت طاهر علیهم السلام تابع ابوبکر شده که خاندان رسالت را از مقامشان بر کنار کرد در صفحه ی (7) در حق معاویه گوید: ألیس هو أول من سن سب أخی النبی صلی الله علیه و آله و سلم؟ و هو أول منقص لابی بکر بقوله: انه أول من نحی أهل البیت الطاهر عن مقامهم و انه فی معاداته لهم مقتف أثره و مقتدبه. وص 7 ط صیدا سال 1343 ه ق.

اشعار امام شافعی در تعیین فرقه ی ناجیه

و در همان کتاب نفیس «تقویه الایمان» در بیان تعیین فرقه ی ناجیه [ صفحه 618] از هفتاد و سه فرقه ی مسلمین ثابت کرده که فرقه ی ناجیه عبارت از عترت طاهره و تابعین آنها هستند و این اشعار ذیل را از امام شافعی نقل کرده است: یرحم الله الامام الشافعی اذ یقول: و لما رایت الناس قد ذهبت بهم مذاهبهم فی ابحر الغی و الجهل رکبت علی اسم الله فی سفن النجا و هم اهل بیت المصطفی خاتم الرسل و امسکت حبل الله و هو ولاؤهم کما قد امرنا بالتمسک بالحبل اذا افترقت فی الدین سبعون فرقه و نیف کما قد جاء فی محکم النقل و لم یک ناج منهم غیر فرقه فقل لی بها یا ذاالرجالحه و العقل أفی الفرق الهلاک آل محمد؟ أم الفرقه اللاتی نجت منهم قل لی؟ فان قلت فی الناجین

فالقول واحد و ان قلت فی الهلاک حفت عن العدل اذا کان مولی القوم منهم فاننی رضیت بهم لا زال فی ظلهم ظلی [ صفحه 619] فخل علیا لی اماما و نسله و انت من الباقین فی اوسع الحل رجوع شود به «تقویه الایمان» ص 16 حاصل فرمایش امام شافعی آنست: آیا آل محمد (ص) و اهل بیت رسول الله (ص) از فرقه ی ناجیه هستند یا از فرق هالکه که رسول الله (ص) فرموده تمامی هفتاد و سه فرقه در هلاکت اند مگر یک فرقه که در نجاتند؟ و هرگز نتوان گفت: که اهل بیت (ع) از فرق هالکه هستند در صورتی که آیه ی مودت درباره ی آنهاست و مودت و محبت شان از ضروریات اسلام است و اگر گوئی اهل بیت (ع) از فرقه ی ناجیه اند چنانچه حق هم آنست پس تابعین و پیروان آنها نیز از فرقه ی ناجیه اند و در تعیین فرقه ی ناجیه بیانات زیاد است چنانچه از محقق طوسی (ره) و غیر او نقل شده است. [ صفحه 620]

تحقیق در مدت حمل امام حسین و یحیی

اشاره

ص:- 240- س:- 15 (به مناسبت تاریخ ولادت حضرت عیسی (ع) متذکر مطلبی شدم) مطلبی که باید نگارش یابد آنست که در بعضی تاریخها نگارش داده اند که مدت حمل و ولادت حضرت امام حسین علیه السلام مانند مدت حمل حضرت عیسی (ع) شش ماه بوده چنانچه شیخ اقدم و ثقه ی جلیل القدر ابن ابی الثلج بغدادی در تاریخ الائمه (ع) گوید: و کان حمل ابی عبدالله علیه السلام سته اشهر و لم یولد لسته اشهر غیر الحسین و عیسی بن مریم علیهماالسلام. ص 4 ط قم (1368) ق. و موافق این تاریخ روایتی در کافی شیخ کلینی (ره) در باب مولد الحسین علیه السلام وارد است ولی