تحقیق درباره ی اول اربعین حضرت سیدالشهداء(ع) صفحه 131

اشاره به بعض نکات بیانات او

خوانده ی عزیز، با نظر عبرت بنگرد و معاویه و یزید که خودشان را در شامات در أثر تبلیغات شومشان أقرباء رسول الله صلی الله علیه و آله بخورد مردم داده بودند چنانچه شواهد آن گذشت بعد از یزید پسرش معاویه در بالای منبر در میان جماعت انبوه از مردم اقرار می کند که أحق بر خلافت و أقرباء رسول الله صلی الله علیه و آله عبارت از علی امیرالمؤمنین علیه السلام است. و خداوند حقایق را به زبان او جاری کرده و در تاریخ به یادگار مانده، فرزند یزید را حق گوئی و کنار گذاشتن تعصب جاهلی در صفحات تاریخ به نیک نفسی یاد می کند ولی ابن تیمیه ی حرانی ناصبی پس از سالیان دراز کاسه از آش گرمتر شده از بنی أمیه بدتر گشته واضحات و ضروریات را انکار نموده و با بدنامی و ضلالت و گمراهی یاد می شود زیرا او را تعصب جاهلانه و خباثت ذاتی وادار به طرفداری از یزید پلید کرده اما فرزند یزید را کنار

گذاشتن تعصب وادار به اظهار حق کرده است. [ صفحه 658]

آقا سید عبدالمجید صاحب ذخیره الدارین

اشاره

ص:- 327- س:- 15 (آقای سید عبدالحمید حسینی حائری (ره)) (در ذخیره الدارین) سید عبدالمجید شیرازی حائری محدث شهیر و سید جلیل واسع الاطلاع بوده محدث خیابانی (ره) در مجلد رابع وقائع الایام تتمه ی محرم الحرام گوید: ص 215. و قد رأیته و اتفق اجتماعی معه بالحائر الشریف و استفدت من الکتب النفیسه الموجوده عنده ایام تشرفی بزیاره العتبه الحسینیه صلوات الله علیه فی سنه: (1345) ه و بعد عودتی من زورتی الی بلدتی تبریز بلغ خبر وفاته فی السنه المذکوره. و کان عالما متتبعا مجدا مولعا بتفحص الاخبار الطریفه و الاثار اللطیفه من الکتب المعتبره من الخاصه و العامه و انتخبت شطرا منها و کتب نبذا بخطه الشریف لنا و هو موجود عندنا رحمه الله و حشره مع أجداده الطاهرین صلوات الله علیهم اجمعین انتهی. [ صفحه 659] اندازه ی احاطه و اطلاع آن سید جلیل از کتابش ذخیره الدارین که در سال (1345) ه. ق قبل از وفاتش مجلد اول آن در نجف به طبع رسیده نمایان است و شیخ استاد (ره) در (الذریعه) ج 10 ص 15 از کتاب نامبرده اسم برده و فرموده که آن در سه مجلد می باشد. چنانچه فرموده: ذخیره الدارین فیما یتعلق بالحسین و أصحاب الحسین (ع) مقتل کبیر فی ثلاث مجلدات للسید عبدالمجید بن محمد رضا الحسینی الشیرازی الحائری المعاصر، طبع مجلده الاول فی النجف فی (1345) و توفی المؤلف بعد الطبع بمده قلیله. [ صفحه 660]

تحقیق درباره ی علی اصغر و عبدالله رضیع

اشاره

ص:- 354- س:- 10 -9 (رباب مادر سکینه و عبدالله رضیع است) مشهور در کتب مقاتل و تواریخ آنست: طفل خوردسالی از اولاد حضرت سیدالشهداء علیه السلام در روز عاشوراء با اصابت تیر

بر گلوی نازنین او شربت شهادت نوشیده و مظلومیت سیدالشهداء (ع) و جنایات ضد انسانی بنی أمیه را به تمامی اهل عالم تا أبد آشکارا ساخته است. و با نظر سطحی آن طفل را که (عبدالله رضیع) است و وجود او و تیر خوردنش از مسلمات است عبارت از (علی اصغر) می دانند و یکی می شمارند. و چون در زیارت ناحیه ی مقدسه فقط از عبدالله رضیع اسم برده شده و به نام «علی اصغر» طفلی در زیارت ناحیه نیست از اینجا تصور اتحاد و یکی بودن پیش آمده است و درست دقت نشده و شاید به اذهان نیامده که چند نفر طفل نابالغ و صغیر روز عاشوراء در میدان کربلاء هدف تیرهای اوباش و دژخیمان و جان نثاران یزید پلید گشته است. در صورتی که بیشتر از ده نفر از بنی هاشم از شهداء کربلاء هستند [ صفحه 661] که اسامی مبارکه ی آنها در زیارت ناحیه ی مقدسه نیامده معلوم می شود در زیارت ناحیه نظر به تعداد اسامی تمامی شهداء نبوده است شاید به اسامی اشخاصی که جلالت شان بیشتر است اشاره فرموده اند. و از فرمایش امام سجاد (ع) که فرموده: ذبحت اطفالنا. معلوم می شود اطفالی در کربلاء ذبح شده اند منحصر به یک نفر نیست. پس از دقت معلوم می شود أحوالات آن اطفال خصوص دو طفل صغیر امام (ع) را که عبارت از (عبدالله رضیع) و (علی اصغر) است به هم خلط کرده و حالات مخصوص یکی را درباره ی دیگری نقل کرده و به هم مشتبه شده است. عبدالله از لقبش: «رضیع» معلوم است که شیرخوار بوده و از تصریح شیخ مفید (ره) و شیخ طبرسی (ره) در ارشاد و اعلام