تحقیق درباره ی اول اربعین حضرت سیدالشهداء(ع) صفحه 143

اشاره

و اما جواب دقیق دیگر از آن اشکال غیر از جوابی که نگارش یافت آنست: گریه بر سیدالشهداء علیه السلام و تشرف به زیارت آن حضرت به امید وصول به آن اجر و ثوابها که در اخبار متواتره بیان شده رجوع الی الله تعالی بوده و برگشت به طرف خداست به وساطت آن حضرت و از مصادیق توبه بوده و ندامت از معاصی است و اگر کسی با گریه بر سیدالشهداء علیه السلام و اشتغال بر عزاءداری و گریه و زاری بر آن حضرت و یا با اشتغال به زیارت آن حضرت مرتکب معصیت شده و از گناهان کبیره پرهیز ننماید مانند آنست که در حال توبه و اظهار برگشت بر خدا و ندامت از نافرمانیها باز در همان حال مرتکب معصیت بشود که زهی زیانکاری و خسران ابدیست و تمسخر و استهزاء (العیاذ بالله تعالی) بر خداست که انسان از طرفی به توبه و اظهار ندامت از معاصی مشغول شود و از طرف دیگر در همان حال به ارتکاب معصیت اشتغال ورزد. پس اگر اشخاصی باشند که با گریه و عزاءداری بر سیدالشهداء علیه السلام و یا با اشتغال به زیارت آن حضرت

از ارتکاب به معصیت و گناهان [ صفحه 719] کبیره باکی نداشته باشند مثلا نماز را ترک کنند و یا ضایع نمایند یا به سائر معاصی مرتکب بشوند در حقیقت در حال توبه مرتکب معصیت می شوند و معلوم است که معصیت در حال توبه جز استهزاء به درگاه خداوندی چیز بیشتر نیست و قطعا توبه محقق نشده و عقاب شدید بر معصیت قطعی بوده و نتیجه از آن عمل ظاهری نخواهند برد (ذلک هو الخسران المبین). پس اشخاصی که به عزاءداری سیدالشهداء علیه السلام اشتغال می ورزند و گریه و زاری بر آن حضرت می کنند و به زیارت مرقد مطهرش اهتمام می کنند باید از معاصی و ارتکاب به گناهان کاملا پرهیز داشته و پیرامون معاصی کبیره و فسق و فجور نگردند تا امید واصل شدن به رحمت الهی را داشته و مورد عفو قرار گرفته و مشمول رحمت واسعه ی خداوندی باشند. پس در نقل ثواب و أجر با فهمانیدن به مردم آنچه را که مشروحا بیان شد اغراء به معصیت در کار نبوده و هرگز جرأت و جسارتی در بین نخواهد بود. و در اینجا عین سئوال و جوابی را که در «جنه المأوی» درج شده بیاورم و آنچه در تعلیقات بر آن نگارش داده ام عینا نقل شود تا مطلب کاملا روشن گردد. [ صفحه 720]

نقل سؤالی از شیخ استاد کاشف الغطاء و جواب آن

(هل البکاء علی الحسین (ع) اغراء للشیعه) سؤال ورد للامام کاشف الغطاء رحمه الله من فضیله الشیخ کاظم الخطیب [495] و هو: هل فی قرائه الخطیب للاخبار الوارده فی ثواب البکاء علی الحسین علیه السلام کما هو مذکور فی محله من المقاتل الحسینیه اغراء للشیعه یوجب حرمه قرائتها؟ الجواب: بسم الله

الرحمن الرحیم سلام الله و تحیاته و برکاته علیکم اهل البیت انه حمید مجید. جزاک الله عن أخ لک فی الله یوالیک و یحبک لوجه الله تعالی. و یؤسفنی بل و یؤلمنی اشد الا لم ان تجول الصروف و الظروف القاسیه بین و بینک فلا یتمتع بصری برؤیاک و لا سمعی بحدیثک. و لکن [ صفحه 721] لا محیص من قضاء الله و قدره کما لا محیص من الرضاء بقضائه و العاقبه للمتقین. اما الاخبار الوارده فی ثواب البکاء علی الحسین سلام الله علیه او زیارته فهی و ان کانت عظیمه و لکنه و لله المجد و العظمه أعظم من ذلک و یستحق اکثر من ذلک. و لکن اللازم علی خطباء المنابر و الذاکرین لرزیه الحسین علیه السلام فی هذا العصر الذی ضعفت فیه علاقه الدین و تجرأ الناس علی المعاصی و تجاهروا بالکبائر أن یفهموا ان الحسین علیه السلام قتل و بذل نفسه لاجل العمل بشعائر الدین، فمن لا یلتزم باحکام الاسلام و یتجاهر بالمعاصی فالحسین علیه السلام منه بری ء کبرائته من یزید و أصحاب یزید. و أما ذکر أخبار الثواب فقط ففیها أعظم الاغراء، و قد تنبه کثیر من الکتاب و ذوی الالباب و نشروا ذلک فی الصحف حتی ان بعضهم کتب مقالا واسعا فی هذا المعنی و جعل العنوان «جنایتنا علی الحسین» و حقا ان اکثر أعمالنا جنایه عظمی علی الحسین علیه السلام و لا مجال للبیان اکثر من هذا و فقکم الله لکل عمل صالح بدعاء: محمد الحسین آل کاشف الغطاء رجوع شود به جنه المأوی ص 210 -209 ط- 1- تبریز [ صفحه 722]

تعلیقی مشتمل بر تحقیق

و آنچه این جانب بر این سئوال و جواب تعلیقه ی نگارش

داده و موضوع مزبور را که آیا نقل ثواب بکاء بر سیدالشهداء علیه السلام و به زیارت آن حضرت اغراء بر معصیت است؟ تحقیق کرده ام در اینجا عینا با الفاظ عربی که بهتر می توان با آن زبان وسیع شریف مطالب علمی را بیان کرد بیاورم تا نفعش عمومی گشته و بر طالبان حقائق بهترین ارمغان گردد. غیر خفی علی افطن اللبیب و من یتحری الحقائق بالتحلیل و التنقیب الصحیح ان صدور هذا الجواب عن شیخنا الامام الراحل العظیم قدس سره انما هو بالنظر الی مصلحه الوقت و الصلاح الذی رآه فی اظهاره فی هذا العصر التعیس بالنسبه الی بعض الافهام القاصره من العوام المرتکبین للمعاصی الکبیره و الموبقات العظیمه. و اما حقیقه الامر فهو ما أشار الیه فی اول کلامه حیث قال «اما الاخبار الوارده فی ثواب البکاء علی الحسین سلام الله علیه او زیارته فهی و ان کانت عظیمه ولکنه ولله المجد و العظمه أعظم من ذلک و یستحق اکثر من ذلک». فان الاخبار الوارده بل المتواتره معنی فی ثواب البکاء علی الحسین علیه السلام و زیاره قبره الشریف و مرقده المنیف مضافا الی ضروره المذهب من أسباب العفو الالهی الذی یقول الامامیه قاطبه بثبوته خلافا للمعتزله المنکرین له و لا سبابه کالشفاعه. فان اصحابنا قائلون بالعفو الالهی عن [ صفحه 723] بعض المذنبین الذین ماتوا من غیر توبه عن المعاصی الکبیره و ان اصر العاصی علیها و مات من غیر توبه- تفضلا من الله تعالی و رحمه لعباده و منه علیهم. کما ان القول بالشفاعه من ضروریاتهم.

عفو الهی و هر مشرک کافر است و بالعکس