تحقیق درباره ی اول اربعین حضرت سیدالشهداء(ع) صفحه 83

راه راستی است که علمای اعلام رهسپار شده اند (ره چنان رو که ره روان رفتند). خواننده ی محترم توجه فرماید: عبارت: و زیاره الاربعین. در حدیث امام عسکری سلام الله علیه عین همان عبارت است که در روایت صفوان از امام صادق صلوات الله علیه وارد شده: فی زیاره الاربعین که بدون شک الف و لام برای عهد است. گذشته از آنچه نگارش یافت ممکن است گفته شود: زیارت چهل مؤمن از علائم اسلام نزد عموم شیعه و سنی است و از کارهای اختصاص اهل ایمان نیست تا از دیگران با آن امتیاز یافته باشند و امام علیه السلام از علائم مؤمن شمارد. اما زیارت سیدالشهداء علیه السلام در روز اربعین از اموریست که ایمان خالص بر اهل بیت علیهم السلام مؤمن را بر آن وادار کرده است و جای شک نیست آنهائی که در روز اربعین سیدالشهداء علیه السلام در سرزمین مقدس کربلاء در کنار قبر سید مظلومان ابوعبدالله علیه السلام برای زیارت اجتماع می نمایند شیعیان خاص آن حضرت بوده و علاقه مند بر آن بزرگوارند. علاوه علمای اعلام شیعیه ی امامیه رضوان الله علیهم از حدیث شریف امام عسکری صلوات الله علیه خصوص زیارت اربعین سیدالشهداء علیه السلام را فهمیده اند و غیر از آن معنی متبادر بر اذهان معنی دیگری بر اذهان علمای اعلام تبادر نکرده است. [ صفحه 399] چنانچه شیخ طوسی (ره) در تهذیب بعد از نقل احادیث در فضیلت زیارت عاشوراء همین حدیث شریف را نقل فرمده است و در مصباح المتهجدین در ضمن عنوان زیارت اربعین حدیث مزبور را روایت کرده است. و آیهالله علامه قدس سره در کتاب منتهی المطلب فرموده: مستحب است زیارت حسین علیه السلام در بیستم صفر بعد حدیث نامبرده را نقل فرموده و همچنین سید

ابن طاووس (ره) در اقبال و علامه ی مجلسی (ره) در مزار بحار و محدث بحرانی خدر حدائق و عالم ربانی محقق سید حیدر کاظمی (ره) در عمده الزائر و غیر از آن بزرگواران از فقهاء عظام حدیث شریف را در عنوان زیارت روز بیستم صفر نقل کرده اند که اگر به ذکر اسامی شریفه ی آنها پرداخته شود کلام به درازا می کشد. بعضیها استبعاد کرده اند که اگر مراد از عبارت: و زیارت الاربعین. زیارت روز اربعین بیستم شهر صفر باشد امام علیه السلام ثواب زیارت و آثار اخرویه ی که بر آن مترتب می شود بیان می فرمود چون رویه ی اهل بیت علیهم السلام آنست موقعی که مردم را تحریص و ترغیب بر زیارت سیدالشهداء علیه السلام و یا زیارت سائر ائمه ی هدی علیهم السلام فرموده اند ثواب اخروی آن را نیز بیان فرموده اند ولی در این حدیث این رویه اتخاذ نشده است. و این استبعاد به هیچ وجه قابل اعتناء نیست زیرا امام علیه السلام در این حدیث در صدد بیان علائم مؤمنی است که امتیاز از دیگری داشته [ صفحه 400] باشد و از آن علائم هم یکی زیارت اربعین است و اجمالا خواسته علائم پنجگانه را به شمار آورد و در مقام بیان آثاری که بر زیارت اربعین مترتب می شود نیست تا از آثار و ثواب و نتائج اخروی و دنیوی آن بیان فرماید و علاوه چه مانع دارد در جائی صلاح نمی بیند که ثواب و آثار را بیان فرمایند. و ناگفته نماند: که استحببا زیارت اربعین که روز بیستم ماه صفر است جای شبهه نیست چنانچه شیخ اجل اعظم شیخ مفید (ره) در رساله ی: مسار الشیعه و آیهالله علامه (ره) در کتاب تذکره و

تحریر و دیگران از اکابر فقهاء و مجتهدین شیعه بر آن تصریح فرموده اند. پس بر سائر علائم اهل ایمان که در حدیث بر آنها متعرض شده و بیان فرموده است بپردازیم.

مورد 5

اشاره

پنجم: سوم از آن علائم انگشتر را به دست راست کردن است و عموم افراد شیعه ی امامیه بر این کار مواظبت دارند و ملتزم می باشند و این آداب مأخوذ از ائمه ی معصومین علیهم السلام است که شیعه به فرمایش آن حضرات متدین و به أوامر آنها عمل کرده اند.

حرمت انگشتر و حلقه ی طلا بر مردها

مگر عده ای در عصر ما از غرب زده ها به وجود آمده اند که عوض انگشتر که نگین آن از جنسهائی باشد که ائمه علیهم السلام دستور داده اند حلقه ی طلائی به انگشت دست چپ کرده و به این کار حرام اقدام نموده و تقلید ازغربیها می نمایند که زهی بی همیتی و غرب زدگی است که به عمل حرامی که هیچگونه حظ نفسانی ندارد مرتکب می شوند و انگشتر طلا و حلقه ی طلا برای [ صفحه 401] مردها حرام است و اگر آن را به دست کرده و نماز بخوانند نمازشان باطل است.

عمل اهل سنت به بدعت

و جماعتی از اهل سنت در این عمل استحبابی یعنی انگشتر را به دست راست کردن با شیعه مخالفت ورزیده اند چنانچه در موارد بسیاری با این که خودشان اقرار دارند که سنت رسول الله صلی الله علیه و آله و طریقه ی اسلامی آنست که شیعه به آنها عمل کرده اند باز برای ضدیت و مخالفت با شیعه در آن موارد بر عکس سنت رسول الله صلی الله علیه و آله عمل کرده و می کنند. ابن حجر گفته: مالک (یکی از ائمه ی چهارگانه أهل سنت) مکروه داشته که به دست راست انگشتر کنند بلکه باید به دست چپ باشد و باجی از علماء مالکیها مبالغه ورزیده در ترجیح دادن به قول مالک: که انگشتر باید به دست چپ شود [278] . مؤلف (الهدایه) از علماء حنفی ها گوید: آنچه تشریع شده انگشتر را به دست راست کردن است ولکن چون آن را رافضی ها بر خودشان شعار اخذ کرده اند ما آن را در دست چپ قرار دادیم. علامه ی زمخشری در ربیع الابرار گوید: اول کسی که انگشتر به دست چپ کردن را شعار اخذ کرد