تحقیق درباره ی اول اربعین حضرت سیدالشهداء(ع) صفحه 87

چنانچه اهل غرض از اهل سنت در حق شیعه هذیانهای زیادی گفته اند، علامه ی جلیل کبیر شیخ محمد سعید عرفی از اکابر علمای اهل سنت در کتابش (سر انحلال الامه العربیه و وهن المسلمین) که از نفائس تألیفات است و برای هر مسلمان مطالعه ی آن لازم است که از اسرار زیادی مطلع باشد در ذیل عنوان: (تحصیل العلوم) درباره ی تعصب ورزی بعضی از مذاهب که بیرون از حد تعصب به خرج می دهند و دیگران را اهل بدعت می دانند بیاناتی دارد تا این که می فرماید: اما مذاهب آل بیت النبوه فالویل لمن انتمی الیها حتی و لو وافقه قول فی المذاهب الاربعه فانه الکفر الصریح لا بل هو أشد منه و کثیرا ما سمعت من بعض الحمقی ان النصاری و الیهود اقرب الی المسلمین ممن یتعبدون علی مذاهب آل البیت بل الکتب مشحونه ی بهذا فیطلقون علیهم القاب الذم بدون رویه و لا تفکر، و اقل ما یقال فیهم انهم روافض و لعل هذا الامر ابتدأ فی العصر الاموی [ صفحه 418] و زاد فی العصر العباسی و لذلک روی عن الامام الشافعی انه قال: ان کان رفضا حب آل محمد فلیشهد الثقلان انی رافضی و للعوام حکایات بشأن مسخ الشیعه بعد الموت خنازیر و انقلاب صورهم فی الحیاه یخجل العاقل من ذکرها و لذلک لا تجد احدا یدرس کتب الموالین لاهل البیت و لو

من قبیل الاطلاع و مع ان الازهر فی مصر من بعض آثارهم لانه من حسنات الفاطمیین فلا تقرؤفیه مذاهب آل البیت و لو من قبیل الذکری لانه الا حق بها [294] . اینها عین عبارات یک نفر عالم کبیر از بزرگان علمای سنیهاست که تعصب را به کنار گذاشته و حق را نگارش داده و انتقادی از هذیانهای أهل سنت درباره ی شیعه کرده است.

شیعه اهل سنت را مسلمان و پاک دانسته و بر جنازه ی آنها نماز می خواند

و چه قدر خرافات و هذیانها و اباطیل در حق شیعه ی اهل بیت علیهم السلام در میان عوام سنیها رواج دارد که می فرماید: انسان عاقل از ذکر آنها خجالت می کشد. با آن معتقدات باطله و عقائد کاسده چه امید اتحاد و وحدت کلمه در مقابل دشمنان اسلام در میان مسلمین خواهد ماند [295] ، در صورتی که شیعه کلیه مسلمین غیر از خوارج و نواصب و غلات [ صفحه 419] همه را مسلمان دانسته و آنها را پاک می داند و اگر بمیرد بر جنازه اش نماز می خواند و اگر در آخرت مآل کار غیر اهل ایمان به خسران و زیانکاری گراید و به مراتب اهل ایمان نرسند و یا به عذاب الیم گرفتار باشند مطلبی است که حقیقت امر نزد خداوند تعالی است. بلی کسی که به ولایت و امامت و خلافت و وصایت بلافصل امیرالمؤمنین و اولاد طاهرین آن حضرت سلام الله علیهم اجمعین قائل نباشد مآل کارش در آخرت بخسران ابدیست و اعمال و عباداتش مقبول درگاه خداوندی نیست ولی کسی از شیعه غیر شیعه ی اثناعشریه را کافر نمی داند و بدتر از یهود و نصاری و کافر نمی شمارد بلکه به وی به نظر برادری نگاه کرده و انما المؤمنون اخوه [296] را فراموش

نمی کند، در مقابل این معتقدات شیعه اهل سنت در حق شیعه آن مزخرفات را [ صفحه 420] اعتقاد دارند که شیخ اجل عرفی بر آنها اقرار و بر آن معتقدات اعتراف کرده است. بلی شیعه خوارج و نواصب و غلات را کافر می دانند و در این اعتقاد اهل سنت نیز با آنها موافقت دارند و از متفردات شیعه نمی شمارند زیرا مودت و محبت اهل بیت از ضروریات اسلام است و کتاب و سنت بر آن ناطق و صراحت دارد و لذا دشمنی و بغض و عداوت اهل بیت علیهم السلام موجب کفر و ظالمین بر آنها از جهت دشمنی و عداوت و یا غلو مستوجب لعن است. و خداوند می فرماید: الا لعنه الله علی الظالمین [297] .

ائمه اهل بیت بر تربت کربلاء سجده کرده اند

ائمه ی اهل بیت معصومین علیهم السلام در نماز به تربیت سیدالشهداء علیه السلام سجده می کرده اند چنانچه حضرت امام سجاد علیه السلام در موقع اسارت و حرکت از کبلاء مقداری از تربت همراه خود برداشته بود ولی آن زمان هنوز از تربت گل کرده و لوح درست کنند مرسون نشده بود و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بر تربت سجده می فرمود و خاک کربلاء را در کیسه ی نگاه می داشتند و در موقع نماز آن را پهن کرده و بر آن سجده می کردند و ظاهرا از زمان غیبت صغرای امام زمان ولی عصر بقیهالله ارواحنا فداه از تربت لوح درست کردن که تا حال مرسوم است معمول شده چون خاک تنها را در نزد انسان و در بغل نگاه داشتن قدری مشکل شده و از خاک [ صفحه 421] ممکن بود گرد و غباری ریخته شود و لذا از خاک کربلاء گل کرده و از آن

این لوحها (مهر) درست کردند که در نگاه داشتن سهل و آسان باشد. شیخ جلیل محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری (ره) از حضرت ولی عصر ارواحنا فداه لوح درست کردن را سئوال کرده و امام علیه السلام نیر فرموده اند که اشکالی نداشته و جائز است [298] و فضیلت دارد.

کیفیت تیمم و توضیح آن

و اگر مراد از «تعفیر الجبین» خود جبین باشد که به طرفین پیشانی اطلاق می شود چنانچه ظاهر عبارت (جبین) همین است و در تیمم هم که مسح باید به جبهه و جبینین باشد چنانچه مقتضای روایات [ صفحه 422] است و مراد مسح کردن به پیشانی و طرفین پیشانی است که با کف دست که عبارت از تمامی باطن دست است و باطن انگشتهای نیز داخل کف می باشد و در موقع مسح باید انگشتان ابهام را باز نگاه داشته که به پیشانی و جبینین [299] یعنی طرفین پیشانی که چندان مو ندارد مسح شود. و متأسفانه غالب اشخاص با این که مسأله ی تیمم از مسائل مبتلی به و عام البلوی است از این نکته غافل و در موقع تیمم انگشت ابهام را ضم به انگشت سبابه کرده و از مسح به جبینین غفلت دارند یا مثل [ صفحه 423] بعضیها خیال می کنند در موقع مسح که طولا با کف تا ابروها و بالای بینی مسح شد دوباره عرضا نیز مسح نمایند تا مسح جبینین به عمل آید در صورتی که اشتباه محض است. پس بنا بر آنچه گفته شد مراد از (تعفیر الجبین) گذاشتن طرفین پیشانی بر خاک در حال سجده ی شکر است نه سجده ی نماز باشد که غایت تذلل در مقابل عظمت کبریائی پروردگار عالم