11 مجلس ویژه محرم 1438 ھ. ق صفحه 34

تحلیل و بررسی:

جوهره اصلی قیام مختار، چیزی جز خون خواهیِ امام حسین ( ع ) و انتقام از جانیان کربلا نبود و مختار نیز به خوبی از عهده این هدف برآمد. وی با انتخاب شعار حرکت آفرین «یا لَثاراتِ الْحُسَیْن»، خون های جوانان شیعه را در رگ هایشان به جوش آورد. بدیهی بود که در آن روزگار، هیچ شعاری تا این اندازه نمی توانست در ایجاد شور و هیجان انتقام، مؤثّر و کارساز باشد. از سوی دیگر، وی با ایجاد رابطه با فرزندان امیر مؤمنان ( ع ) ، به ویژه محمد حنفیّه و فرستادن سرهای جنایت کاران کربلا به نزد امام سجاد ( ع ) ، به واقع رهبری معنوی و پشت پرده قیام را با خاندان پیامبر ( ص ) پیوند داد. او همواره خود را نماینده محمد حنفیّه معرفی می کرد و رهبری قیام را به او نسبت می داد و روزی که کوفه را فتح کرد، مردم را به شرط خون خواهی امام حسین ( ع ) و اهل بیتِ آن حضرت، به بیعت خویش فراخواند.

اگرچه حکومت مختار دوام چندانی نیافت و سرانجام به دست مصعب برچیده شد، ولی هرگز نمی توان او را فردی شکست خورده دانست. او به هدف بلند خویش که همان انتقام از قاتلان و جانیان کربلا بود، به خوبی دست یافت و بارها قلب امام سجاد ( ع ) و بنی هاشم را خرسند نمود؛ هرچند سرانجام، خودش فدای این راه شد(1)

سر در ره جانانه فدا شد، چه بجا شد **** از گردنم این دَیْن ادا شد، چه بجا شد!

از خون دلم بسته حنا بر سر انگشت **** خون دلم انگشت نما شد، چه بجا شد!