11 مجلس ویژه محرم 1438 ھ. ق صفحه 41

4. خشنودی

از دیگر جلوه های بندگی، رضایت مندی و خشنودی از افعال و اختیار الهی است. این خشنودی، زمانی حاصل می شود که انسان باور نماید: کار های خدا مبتنی بر عدل و حکمت می باشد. ازاین رو، امام در دعای عرفه، اراده الهی را جلوه عدالت بیان نموده، خود را در برابر آن تسلیم می داند: «عَدْلٌ فِینَا قَضَاؤُکَا(1) دعای امام حسین ( ع ) .قضای تو در حقّ ما، عدل است.»

بر این اساس، حرکت در جهت انجام امر الهی و جلب رضای پروردگار، سرلوحه تمام حالات و حرکات امام حسین ( ع ) ، اهل بیت و یاران ایشان بوده و تا آخرین لحظه نیز به این عهد وفادار ماندند؛ چنان که امام در کنار قبر رسول خدا ( ص ) گفت: «اللّهُمَّ إنّی أُحِبُّ المَعرُوفَ وَأنکِرُ المُنکَرَ وَإنّی أسئَلُکَ یا ذَا الجَلالِ وَالإکرامِ بِحَقَّ هذاَ القَبرِ وَمَن فیهِ إلّا اختَرتَ مِن أمری ما هُوَ لَکَ رِضَیً وَلِرَسُولِکَ رِضَیً وَلِلمُؤمِنینَ رِضَیًا(2) خدایا! من خوبی را دوست دارم و از بدی بیزارم و از تو می خواهم ای صاحب شکوه و عظمت، به حقّ این قبر و آن که در آن آرمیده، آنچه مورد رضای تو و رضای رسولت و رضای مؤمنان است، برایم مقرر نمایی.»

اوج رضایت مندی، آن زمان به نمایش گذاشته شد که امام خود را در میان لشکر دشمن مشاهده کرد و فریاد زد: «الهی رِضَیً بِرِضائِکَ تَسلیماً لِأمرِکَ...(3) خدایا! به رضای تو خشنودم، تسلیم فرمان تو هستم... .»

یکی درد و یکی درمان پسندد **** یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل هجران **** پسندم آنچه را جانان پسندد

1- شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ص 506،
2- قاضی نورالله شوشتری، إحقاق الحق وإزهاق الباطل، ج 11، ص 600.
3- همان، ص 609.