11 مجلس ویژه محرم 1438 ھ. ق صفحه 43

نخراشید و سخنی که از شما شایسته نیست، بر زبان نیاورید.(1) امام در روز عاشورا در وداع با اهل حرم از آنان می خواهد که برای روزهای سخت و غم بار آینده آماده باشند. از زمزمه های آن حضرت، درحالی که بر زمین افتاده بود، صبر بر قضای الهی بود: «صَبْراً عَلی قَضائِکَ یا رَبِّ، لا اِلهَ سِواکَ... .(2)

6. عزتمندی

در آموزه های قرآنی، همه عزت ازآنِ خداوند است: «فَإِنَ الْعِزَّهَ لِلَّهِ جَمِیعا.159. نساء، آیه 139.بنابراین، عزت رسول و مؤمنان، برگرفته از عزت خداست: «وَلِلَّهِ الْعِزَّهُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِین.160. منافقین، آیه 8.

یکی از راه های دستیابی به عزت، اطاعت و بندگی خداوند است. انسان خداباور، بندگی را عزت می داند و بدان افتخار می نماید: «إِلَهِی کَفَی بِی عِزّاً أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْداً وَکَفَی بِی فَخْراً أَنْ تَکُونَ لِی رَبّاًا161. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج 91، ص 91.خدایا! این عزت مرا بس که بنده تو هستم و این افتخار مرا بس که تو خدای من هستی.»

یکی از فضایل امام حسین ( ع ) ، «عزت» است؛ به گونه ای که اگر بخواهیم برای آن حضرت لقبی مناسب برگزینیم، «عزیز» است. مهم ترین مطلب درباره عزّت از دیدگاه امام حسین ( ع ) ، تأکید ایشان بر این اصل قرآنی است که عزت، ازآنِ خداوند است: «یَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالسُّمُوِّ وَالرِّفْعَهِ وَأَوْلِیَاؤُهُ بِعِزِّهِ