11 مجلس ویژه محرم 1438 ھ. ق صفحه 67

گفتم: مادرت در عزایت بگرید که تو نسبت به قرآن جاهل هستی. آیا نشنیده ای که خداوند می فرماید: «إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِینا230. مائده، آیه 27.همانا خداوند از پرهیزکاران می پذیرد.» تو دزدی کردی، گناه بود و مال مردم را به دیگری دادی، آن هم گناه بود؛ دیگر ثوابی در کار نبود231. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج 9، ص 467.

تکلیف گرایی انبیا

انبیای الهی، تکلیف مدارترین انسان ها بودند. اینان هرآنچه را خداوند امر نموده، انجام می دادند؛ هرچند سخت و دشوار بوده باشد؛ نمونه بارز آن، حضرت ابراهیم ( ع ) است. اگر خداوند ابراهیم خلیل الله ( ع ) را به عنوان اسوه معرفی کرده و او قهرمان توحید است، به دلیل تکلیف مداری ایشان است. ابراهیم ( ع ) تا سنین بالا دارای فرزند نبود. سپس، خداوند فرزندی زیبا و دارای کمالات به نام «اسماعیل» به او عنایت کرد. هنگامی که اسماعیل به سیزده سالگی رسید، به ابراهیم ( ع ) دستور داده شد که فرزند دلبندش را با دست خود قربانی کند. ابراهیم ( ع ) بر سر دو راهی سختی قرار گرفت؛ یک طرف، علاقه به فرزند که از غرایز بسیار نیرومند و قوی است و از سوی دیگر، تکلیف و امر خداوند که باید بدان عمل کند؛ آن هم تکلیف بسیار دشوار که سر بریدنِ اسماعیل است!

تکلیف مداری، ابراهیم ( ع ) را وادار می سازد که از فرزندش چشم بپوشد و بر انجام فرمان الهی تصمیمی قاطع بگیرد. جالب اینجاست که فرزندش اسماعیل ( ع ) نیز که تربیت شده همین پدر است، هنگامی که پدر دستور الهی را