400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 112

151

احیای نام پیامبر ( ص ) روزی فاطمه ( س ) آن حضرت را به قیام و شورش تحریک نمود ، امام ناگهان صدای مؤ ذن را شنید که : ( اشهد ان محمدا رسول الله ) ، به فاطمه ( س ) فرمود : آیا می پسندی که این صدا از روی زمین محو می شود ؟

پاسخ داد : نه .

فرمود : این همان چیزی است که من می گویم . ( 182 )

152

اندوه فاطمه بر علی ( ع ) ام سلمه داخل منزل فاطمه ( س ) وارد شد و گفت : ای دختر رسول خدا ، شب را چگونه به صبح آوردی ؟

فرمود : شب را میان غم و اندوه به صبح آوردم به خاطر از دست دادن پیامبر و مظلومیت وصی ، به خدا سوگند پرده حرمت او را دریدند ، کسی که امامتش برخلاف شریعت الهی در تنزیل و سنت پیامبر ( ص ) در تاءویل غصب گردید و به زور از او ربوده شد؛ آری این ها همه از روی کینه های جنگ بدر و انتقام خون های ریخته شده در احد به دست او بود ( 183 ) که دل های پرنفاق در خود نهفته بود . ( 184 )

153

فریاد مظلومیت علی ( ع ) مردی در مدینه عبور می کرد و با کمال ناراحتی فریاد می زد : انا مظلوم : ( من ستم دیده ام ، به من ظلم شده است ) .

امام علی ( ع ) وقتی او را دید و فریاد او را شنید ، به یاد مظلومیت خودش افتاد که غاصبان ، حقّش را غصب کردند و او را خانه نشین نمودند ، به او فرمود : ( هلم فلنصرخ معا فانّی مازلت مظلوما ) : ( بیا با هم فریاد بزنیم ، من نیز همواره مظلوم بوده ام ) . ( 185 )