400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 142

ناسزا گویی معاویه به علی ( ع ) طبری از ابن ابی نجیح نقل می کند که سالی معاویه به حج رفت پس از طواف خانه خدا با سعد بن ابی و قاص به طرف دارالندوه رفتند ، سعد را در کنار خود روی تخت سلطنتی نشاند در ضمن سخن شروع کرد به بدگویی و ناسزا نسبت به علی ( ع ) .

سعد با ناراحتی گفت : مرا بر روی تخت خود نشانیده ای آنگاه علی را سب می کنی . به خدا سوگند اگر یکی از صفات برجسته علی در من بود برایم بهتر از تمام دنیا ارزش داشت آنگاه حدیث منزلت و مباهله ورایت را در شاءن و مقام علی ( ع ) نقل می کرد . ( 212 )

مسعودی در مروج الذهب بعد از نقل همین حدیث می نویسد : در کتاب علی بن محمد بن سلیمان دیدم که سعد پس از این سخن از جای حرکت کرد تا برود ، معاویه بادی رها کرده به او گفت : بنشین تا جوابت را بدهم ، هیچ وقت از تو به این اندازه که حالا بدم آمده ، بدم نیامده بود ، پس چرا علی را یاری نکردی و از چه

جهت با او بیعت ننمودی ؟ !

من اگر آنچه تو از پیغمبر شنیده بودی می شنیدم تا زنده بودم خدمتکاری علی ( ع ) را می کردم .

سعد گفت : قسم به خدا من به مقام خلافت از تو شایسته ترم .

معاویه در جواب گفت : در چنین موقعی ( بنی عذره ) امتناع می ورزیدند . به طوری که گفته اند سعد بن ابی وقاص از بنی عذره به وجود آمده بود .

173

نماز علی ( ع ) افضل است ابن ابی الحدید در قسمت چهارم از شرح نهج البلاغه نقل می کند که معاویه عده ای از صحابه و بعضی از تابعین را تطمیع می کرد تا اخبار زشتی درباره علی ( ع ) از خود جعل کنند و برای مردم روایت نمایند . اخبار طوری باشد که برائت و بیزاری از علی ( ع ) را لازم نماید برای این کار جوایز زیادی تعیین می کرد تا راویان احادیث به جعل حدیث تمایل پیدا کنند . آنها نیز خواسته معاویه را انجام دادند . ابوهریره و عمرو بن عاص و مغیره بن شعبه از آن جمله هستند .

اعمش گفت : هنگامی که ابوهریره با معاویه وارد عراق شد ، ابتدا به طرف مسجد کوفه رفت ، دید جمعیت بسیار زیادی از او استقبال کرده و برای استماع گفتارش اجتماع نموده اند . به دو زانو در میان مردم نشست چندین مرتبه ( برای این که صورت واقعیت به عمل خود بدهد ) با کف دست بر پیشانی زد آنگاه گفت : ( یا اهل العراق اتزعمون انی اکذب علی اللّه و علی