400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 143

رسوله و احرق نفسی بالنار ) ای مردم عراق خیال می کنید من به خدا و پیغمبرش دروغی نسبت می دهم و خود را به آتش می سوزانم .

به خدا سوگند از پیغمبر ( ص ) شنیدم که فرمود : هر پیغمبری حرمی دارد ( و ان حرمی بالمدینه مابین عیر الی ثور ) حرم من در مدینه ، امتدادش از کوه عیر تا کوه ثور است . هر کس در این امتداد اختلاف و فتنه ای بیانگیزد ، لعنت خدا و ملایکه و مردم بر او باد .

( و اشهد باللّه ان علیا احدث فیها ) خدا را گواه می گیرم که علی ( ع ) در مدینه فتنه انگیخت . وقتی این خبر به معاویه رسید ، مقدمش را گرامی داشت و بسیار او را نوازش نمود حکومت مدینه را نیز به ابوهریره واگذار کرد .

زمخشری در ربیع الابرار می گوید : ابوهریره غذای مضیره ( یک نوع طعامی است که با شیر ترش تهیه می شود ) خیلی دوست داشت بر سر سفره معاویه می رفت و آن غذا را می خورد . هنگام نماز که می شد با علی ( ع ) نماز می خواند وقتی به او اعتراض می نمودند . جواب می داد : ( مضیره معاویه ادسم و اطیب و الصلوه خلف علی افضل ) غذای مضیره معاویه چرب تر و خوش بوتر است ولی نماز پشت سر علی ( ع ) افضل است . ( 213 )

174

سرزنش کردن علی ( ع ) ابوعون می گوید : زنی از طایفه بنی عبس در حالی که امیرالمؤ منین

( ع ) بر منبر بودند در نزد آن حضرت آمده و گفت : ای امیرمؤ منان ! سه چیزند که دلها را در اضطراب انداخته و آنها را در همّ و غمّ فرو برده است .

حضرت فرمودند : آنها چیستند ؟

زن گفت : رضایت دادن و تسلیم شدن تو در امر حکمیت ، و اختیار کردن تو پستی و زبونی را ، و فریاد و جزع برآوردن تو در مواقع ابتلائات و حوادث !

حضرت فرمود : ای وای بر تو ( تو را به این مسایل چکار ) تو زن هستی برو در خانه خود بنشین و به کار خود مشغول باش !