400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 147

من مولا و رهبر او هستم ، پس علی ( ع ) مولا و رهبر او است ، خدایا دوستش را دوست بدار و دشمنش را دشمن بدار ) .

ابوهریره ، سوگند یاد کرد که من این حدیث را از شخص پیامبر ( ص ) شنیدم .

وقتی که حاضران در مسجد ، این سخن را از ابوهریره شنیدند ( دریافتند که او با این که تصریح رسول خدا ( ص ) را در مورد رهبری علی ( ع ) شنیده ، باز با دروغ سازی و جعل احادیث بر ضد علی ( ع ) سخن می گوید و با آن حضرت دشمنی می کند ) .

عده از جوانان بیدار ، در مسجد برخاستند ، او را سنگ باران کرده و مفتضحانه از مسجد بیرون نمودند ( 221 ) و به این ترتیب طبل رسوایی او را به صدا درآوردند و طشت رسوایی او را از بام جهان به زمین انداختند که صدای آن را همه شنیدند و تاریخ برای آیندگان این صدا را ضبط کرد تا همگان بشوند و گول علمای درباری و شکم پرست را نخوردند ، و به این ترتیب به مضمون حدیث فوق عمل کردند که باید با دشمنان علی ( ع ) دشمن بود .

181

خوش بود مدح از زبان دشمنان شعبی می گفت : از خطیبان بنی امیه می شنیدم علی ( ع ) را بر فراز منبرها سب می کرده و بد می گفتند و همان وقت احساس می کردم که گویا بازوی آن حضرت را گرفته و به جانب آسمانها بالا می برند و نیز از آنان می

شنیدم که اجداد خود را در منابر می ستایند و می پنداشتم که گویا از مرداری توصیف می کنند .

ولید بن عبدالملک به فرزندان خود می گفت : یادگارهای من ! تا می توانید دست از دین برندارید زیرا بنایی را که دین پایه گذاری نماید ، دنیا نمی تواند آن را منهدم و ویران سازد و برعکس بنایی که به دست دنیا بنیان شود دین آن را ویران می سازد .

بسیاری از اوقات از یاران و کسان خود می شنیدم که از علی ( ع ) نکوهش می نمودند و فضایل او را زیر پا گذارده و مردم را به کینه او وا می داشتند در عین حال تمام زحمات آنان بی نتیجه می ماند و روز به روز مکانت او در دلها جا بگیرند ، برخلاف انتظار از دلها می افتادند و از موقعیت شان می کاست . آری ( خوش بود مدح از زبان دشمنان ) . و در این که فضایل امیرالمؤ منین ( ع ) را پنهان می داشته و دانشمندان را از نشر آنها جلوگیری می کرده اند حرفی نیست و هیچ خردمندی شک و شبهه ای ندارد و به قدری در این باره پافشاری کرده و جدیت به خرج می دادند که اگر کسی می خواست روایتی از علی ( ع ) نقل کند نمی توانست آن روایت را به نام و نسب از آن جناب یاد نماید و ناچار می گفت مردی از اصحاب پیغمبر یا مردی از قریش چنین خبری نقل کرده و برخی می گفتند ابوزینب چنین مطلبی فرموده .

عکرمه حدیث وفات پیغمبر ( ص