400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 152

او در میان جمیعت آمد و گفت : این آیه ( 204 سوره بقره ) در مورد علی ( ع ) نازل شده است ، و آن آیه این است :

و من الناس من یعجبک قوله فی الحیوه الدنیا و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو الد الخصام

( و بعضی از مردم کسانی هستند که گفتار آنها در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می شود ، و خداوند بر آن چه در دل ( پنهان می دارند ) گواه است ، در حالی که آنان سرسخت

ترین دشمنانند ) .

اما ( آیه 207 بقره ) : و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاه الله . . . : ( و بعضی از مردم ، جان خود را برای خوشنودی خدا می فروشند . . . ) در شاءن ( ابن ملجم ) نازل شده است ) .

معاویه ، باز صد هزار درهم برای او فرستاد ، او به خاطر کمی آن ، نپذیرفت ، تا چهار صد هزار درهم برای او فرستاد آن گاه قبول کرد . ( 225 )

185

لعنت بر علی ( ع ) برابر لعنت بر پیامبر ( ص ) پس از آن که امام حسن مجتبی ( ع ) در مدینه ( به وسیله زهری که معاویه فرستاده بود ) به شهادت رسید ، معاویه در مراسم حج شرکت کرد ، و سپس به مدینه آمد ، تصمیم گرفت بالای منبر رود و در حضور اصحاب و مسلمین ، به لعن و ناسزاگویی به ساحت مقدس علی ( ع ) بپردازد .

به او گفته شد که ( سعد و قاص ) در مدینه است و به این کار راضی نیست ، او را نزد خود حاضر کن و به این کار راضی کن .

معاویه ، سعد را نزد خود طلبید و جریان را به او گفت ، سعد گفت : ( اگر در مسجد ، علی ( ع ) را لعن کنی ، من از مسجد خارج می شوم ، و دیگر به مسجد باز نمی گردم ) ، معاویه از تصمیم خود منصرف شد .