400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 170

گفتم : ای پدر جان ! آن را به سائلی صدقه دادم .

فرمود : بسیار کار خوبی کردی ، اگر به خاطر شوهرت لباس نو را خودت می پوشیدی و لباس کهنه را صدقه می دادی ، در هر دو حالت توفیق شامل تو می شد .

عرض کردم : ای رسول خدا ! به تو هدایت یافته و به تو اقتدا کردیم ؛ هنگامی که با مادرم خدیجه ازدواج کردی ، هر آنچه را که به تو داده بود ، در راه خدا انفاق کردی تا حدی که سائلی به تو رسید و تو پیراهن خود را به او دادی و حصیر بر خود پوشیدی . جبرئیل نازل شد این آیه را آورد : ( و لا تبسطها کل البسط فتقعد ملوما محسورا ( 243 )

رسول خدا ( ص ) گریست و مرا به سینه اش چسباند ، جبرییل نازل شده و گفت : خداوند سلام رسانده و

می فرماید : به فاطمه سلام برسان و به او بگو ، هر چه می خواهی طلب کن و اگر هر آنچه در آسمان و زمین است بخواهی به تو داده خواهد شد . به او بشارت بده که من او را دوست می دارم . به من فرمود : دخترم ! پروردگات به تو سلام رسانده ، می گوید : آنچه می خواهی طلب کن .

عرض کردم : پدر جان ! خدمتگزاری او مرا از سئوال کردن از او بازداشته است ، من نیازی جز نگاه کردن به چهره بزرگوارانه او در بهشت برین ندارم .

فرمود : دخترم ! دستهایت را بالا بیاور . من دست هایم را بالا بردم و حضرت نیز دست هایش را بالا برده ، گفت : خداوند ! امتم را ببخشای ، و من آمین می گفتم .

جبریل پیامی از سوی خداوند متعال آورد که خداوند می فرماید : من آن عده از گنهکاران امت تو را که در دلشان محبت فاطمه و مادرش و شوهرش و فرزندانش را داشته باشند ، بخشودم . فرمود : من در این سندی می خواهم ، خداوند به جبرییل دستور داد دیبایی سبز و دیبایی سپید بیاورد که بر روی آن نوشته شده است : ( کتب ربکم علی نفسه الرحمه ) . ( 244 )

جبرییل و میکاییل و حضرت رسول ( ص ) بر آن گواهی داده و امضا کردند . حضرت فرمود : دخترم این نوشته در این بسته است ، روز وفاتت که رسید ، وصیت کن در قبرت بگذارند . روز قیامت که مردم سر از قبر بردارند

و گناهکاران مسلم و حتمی شدند و آنان را به سوی دوزخ بکشانند ، این امانت را تسلیم من کن تا آنچه را که خداوند بر من و تو ارزانی داشته ، از خداوند بخواهم ، تو و پدرت برای جهانیان رحمت هستید . ( 245 )