400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 189

229

تدفین زهرا ( س ) شیخ صدوق ( ره ) می گوید : زمانی که علی ( ع ) جنازه زهرا ( س ) را درون خاک نهاد ، توان آن را نداشت که خاک بر روی جنازه زهرا ( س ) بریزد از قبر خارج شد ، کناری ایستاد و دو رکعت نماز گزارد ، سپس سرش را به سوی آسما بلند کرد و فرمودند : خدایا به من صبری عطا کن تا بتوانم پیکر زهرا را تدفین کنم . سپس روی قبر را با خاک پوشاند پس از خاک سپاری بچه ها خود را روی قبر زهرا ( س ) می انداختند و مادر ، مادر می کردند . سلمان ، مقداد و ابوذر ، امام حسن و حسین را آرام نمودند و علی ( ع ) زینب را دلداری داد و به سوی خانه برد ( 277 )

230

مرثیه سرایی علی ( ع ) کنار قبر زهرا ( س ) امیرمؤ منان علی ( ع ) پس از به خاک سپردن زهرا ( س ) مقداری آب روی قبر ریختند و کنار قبر نشسته و آرام ، آرام گریه کردند .

قطرات اشک بر چهره مبارکش روان شد ، صورت را بر قبر زهرا ( س ) گذاشت و شروع به مرثیه سرایی کرد :

نفسی علی زفراتها محبوسه

یا لیتها خرجت مع الزّفرات

لا خیر بعدک فی الخیوه و انّما

ابکی مخافه آن تطول حیاتی

از غم تو مرغ روح و نفس و جانم در قفسه سینه ام حبس و زندانی شده ، سینه ای که صندوق اسرار و راز است ، اما گاهی از ضبط عاجز