400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 21

یکی از حاضران برخاست تا امریه حضرت را به انجام آورد عمر دید هرگاه دستور رسول خدا ( ص ) عملی شود ممکن است تیر غرض او به

هدف مقصود نرسد و کار از کار بگذرد ، بدین ملاحظه به آن مرد گفت : به سخن رسول خدا ( ص ) توجه نکن زیرا او بیمار است و هذیان می گوید ، آن مرد از اراده خود منصرف شد و از این که در احضار امریه رسول خدا تقصیر و کوتاهی نمودند متاءثر بوده و گفتگو در میانشان افتاد و کلمه استرجاع انالله و انا الیه راجعون را به زبان رانده و از مخالفت آن جناب بیمناک بودند .

هنگامی که رسول خدا ( ص ) افاقه حاصل کرد ، برخی گفتند : آیا اجازه می دهید تا دوات و شانه حاضر نماییم . فرمود : پس از این همه سخنان نابجا محتاج به دوات و شانه نیستم ، لیکن درباره بازماندگانم وصیت می کنم از آنها دست بر مدارید و از نیت خیر درباره آنان خودداری ننمایید و روی از مردم برگردانید مسلمانان تقصیر کار از جای برخواسته به خانه های خود رفتند و به جز از عباس و فضل و علی بن ابی طالب ( ع ) و خاندان مخصوصش دیگری باقی نماند .

عباس عرض کرد : یا رسول الله ( ص ) هرگاه می دانید غلبه با ماست و ما پس از شما به مقام حق پیروز می آییم و مستقر می شویم اطلاع فرمایید . رسول خدا ( ص ) فرمود : پس از من درمانده و بی چاره خواهید شد و سخن دیگری نفرمود . این عده هم با کمال ناامیدی از حضور رسول خدا ( ص ) مرخص گردیدند . ( 24 )

22

خبر دادن پیامبر ( ص

) به علی ( ع ) از وفات خویش به پیامبر ( ص ) مریضی ای عارض شد که با آن مریضی به جوار رحمت الهی واصل گردید ، چون آن حالت را مشاهده نمود ، دست حضرت امیرالمؤ منین ( ع ) را گرفت و متوجه بقیع گردید ، اکثر صحابه از پی او بیرون آمدند ، فرمودند که : حق تعالی مرا امر کرده است که استغفار کنم برای مردگان بقیع ، چون به بقیع رسید ، گفت : السلام علیکم ای اهل قبور ، گوارا باد شما را آن حالتی که صبح کرده اید در آن و نجات یافته اید از محنت هایی که مردم را در پیش است ، به درستی که رو کرده است به سوی مردم محنت های بسیار مانند پاره های شب تار .

پس مدتی ایستاد و طلب آمرزش برای اهل بقیع نمود ، و رو آورد به سوی حضرت امیرالمؤ منین ( ع ) فرمود : جبرئیل در هر سال قرآن را یک مرتبه بر من عرضه می کرد ، و در این سال دو مرتبه عرض نمود ، چنین گمان دارم که این برای آن است که وفات من نزدیک شده است .

پس فرمود : یا علی به درستی که حق تعالی مرا مخیر گردانید بر میان خزانه های دنیا و مخلد بودن در آن یا بهشت ، من اختیار لقای پروردگار خود کردم ، چون بمیرم عورت مرا بپوشان که هر که به عورت من نظر کند کور می شود . ( 25 )

23