400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 253

نوبت به اولیا چو رسید آسمان طپید

زان ضربتی که بر سر شیر خدا زدند

قاتلان در حال فرار به طرف درهای مسجد بودند و مردم هم برای دستگیری آنان هجوم آوردند .

شبیب را مردی دستگیر کرده او را به زمین انداخت بر سینه اش نشست شمشیر را از دست او گرفته خواست کارش را تمام کند دید مردم به طرف او رو آورده اند ترسید به

حرف او توجهی نکنند و ضمنا خود او آسیب ببیند به همین ملاحظه از روی سینه او برخاست و وی را رها کرد و شمشیر را از دست افکند و شبیب با ترس و خوف وارد منزل شد ، پسر عمویش او را دید که دارد حریر را از سینه خود باز می کند پرسید : چه می کنی شاید تو علی را کشته ای . خواست بگوید : نه ، گفت : آری پسر عمویش که از کار ناشایست او اطلاع یافت شمشیری برداشت و او را به قتل رساند و پسر مرادی هم که می خواست فرار کند مردی از مردم همدان به او رسیده قطیفه ای بر روی او انداخته و او را به زمین افکنده شمشیر را از دستش گرفته دستگیرش کرده حضور امیرالمؤ منین آورد لیکن همکار سومی فرار کرده و خود را در میان مردم پنهان نمود

325

طلب شهادت از خدا اسماعیل بن عبدالله صلعی ، نقل می کند که در همان شب ضربت علی ( ع ) اتفاق افتاده و خلاصه اش این است که گوید : شبی من برای برخی از کارها بیرون رفتم و مردی را در کنار دریا مشاهده کرم که با دل سوخته و صدایی حزین سر به سجده گذارده و به درگاه خدای تعالی مناجات می کرد و می گفت :

ای نیکو مصاحب ، ای خلیفه پیمبر ، ای مهربانترین مهربانان ، ای آغازگر شگفت آفرین که همانندت چیزی نیست و ای ابدی همیشه آگاه و زنده ای که نخواهد مرد ، تو هر روز در کاری هستی و تو خلیفه محمد و

یاور برتری دهنده اویی ، تو را می خوانم که یاری فرمایی وصی و خلیفه محمد و آنکه را که پس از محمد ( ص ) به عدل و داد قیام کرده ، یا با یاری خود به او توجه و عنایت فرما و یا به رحمت و لطف خود او را برگیر و از این جهان ببر ! این سخنان را گفت و سپس سر برداشت و قدری نشست و آن گاه برخاسته و روی آب قدم گذاشت و رفت ، من از پشت سر او را صدا زده گفتم : خدایت رحمت کند ، با من سخن بگوی !

او به من توجه نکرده جز آنکه گفت : راهنما پشت سر توست امر دین خود را از وی بپرس !