400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 276

پس وصیت می کنم تو را ای حسن و جمیع اهل بیت و فرزندان خود را و هر که این نامه من به او برسد به تقوی و پرهیزگاری خداوند عالمیان که پروردگار شماست که نمی رید مگر با دین اسلام ، و چنگ بزنید در ریسمان خدا که کتاب خدا و اهل بیت رسول خداست ، و همه بر طریق حق مجتمع باشید و پراکنده مشوید ، به درستی که شنیده ام از رسول خدا ( ص ) می فرمود : که اصلاح کردن در میان مردم بهتر است از نماز و روزه ، به درستی که فساد کردن در میان مردم دین را زایل

می گرداند و هلاک کننده خلق است ، لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم .

نظر کنید خویشان خود را و احسان کنید نسبت به ایشان تا حق تعالی حساب قیامت را بر شما آسان گرداند ، و خدا را به یاد آورید در باب یتیمان که ایشان به گرسنگی نیفتند و ضایع نگردند در حضور شما ، به درستی که شنیدم از رسول خدا ( ص ) که : هر که یتیمی را در عیال خود داخل گرداند تا مستغنی شود ، حق تعالی بهشت را از برای او واجب گرداند ، چنانچه برای خورنده مال یتیم جهنم را واجب گردانیده است و خدا را به یاد آورید در باب قرآن و کسی بر شما پیشی نگیرد در عمل کردن به آن ، و خدا را به یاد آورید در حق همسایگان خود ، به درستی که رسول خدا ( ص ) آنقدر در باب همسایگان ما را وصیت کرد که گمان کردیم میراثی از برای ایشان مقرر خواهد فرمود .

و خدا را به یاد آورید در باب خانه پروردگار خود که هرگز از شما خالی نباشد تا هستید ، زیرا که اگر ترک کنید حج خانه کعبه را ، مهلت نخواهید یافت و به زودی عذاب خدا بر شما نازل خواهد شد ، و کمتر ثوابی که به حاجیان بیت الله می دهند آن است که گناهان گذشته ایشان را می آمرزد . و خدا را به یاد آورید در باب نماز که آن بهترین عمل هاست و ستون دین شماست ، و خدا را به یاد آورید در باب زکات

که آن غضب پروردگار شما را فرو می نشاند . و خدا را به یاد آورید در باب روزه ماه مبارک رمضان آن برای شما سپری است آتش جهنم ، و خدا را به یاد آورید در باب فقرا و مساکین ، ایشان را شریک کنید با خود در معاش خود .

و خدا را به یاد آورید در جهان کردن در راه خدا به مال های خود و جان های خود و زبان های خود ، بدانید که جهاد نمی توان کرد در راه خدا مگر به مدد امامی که پیشوای راه هدایت باشد یا کسی که اطاعت کننده او باشد و به هدایت او هدایتی یافته باشد . و خدا را به یاد آورید در باب ذریه پیغمبر شما که ستم بر ایشان نکنند در حضور شما و حال آنکه قادر باشید که دفع ظلم از ایشان کنید ، و از خدا بترسید در باب اصحاب پیغمبر و رعایت نمایید آنها را که بدعتی در دین خدا نکرده اند و صاحب بدعتی را پناه نداده اند ، به درستی که حضرت رسالت ( ص ) وصیت نمود در حق این گروه از صحابه خود و لعنت کرد کسی را که بدعتی کند از صحابه و غیر صحابه و کسی را که صاحب بدعتی را پناه دهد و یاری کند ، و از خدا بترسید از زنان و غلامان و کنیزان خود ، به درستی که آخر چیزی که پیغمبر شما به آن تکلم نمود ، این بود که وصیت می کنم شما را در حق دو ضعیف : زنان شما و غلامان و کنیزان

شما .

پس سه مرتبه فرمود : نماز را رعایت کنید ، و در راه خدا مترسید از ملامت ملامت کنندگان ، حق تعالی کفایت کند از شما هر که را اذیت رساند به شما و ستم کند بر شما ، و با مردم سخن نیک بگویید چنانچه حق تعالی در قرآن شما را امر نموده است و ترک مکنید امر به نیکی ها و نهی از بدی ها را که اگر ترک کنید خدا بدان شما را بر شما والی می گرداند ، چون دعا کنید دعای شما مستجاب نمی شود .

بر شما باد ای فرزندان من به نیکی کردن و بخشش کردن و مهربانی با یکدیگر ، و زنهار بپرهیزید از دوری کردن و بدی کردن و پراکنده شدن از یکدیگر ، و معاونت کنید یکدیگر را بر نیکی و تقوی ، و معاونت مکنید یکدیگر را بر گناه و ظلم ، و از عذاب الهی بپرهیزید که عقاب او شدید است ، خدا حفظ نماید شما را ای اهل بیت و حفظ کند در میان شما حرمت پیغمبر شما را ، به خدا می سپارم شما را ، سلام و رحمت و برکات الهی بر شما باد .

پس پیوسته ( لا اله الا الله ) می گفت تا به رحمت الهی واصل شد در شب بیستم و سوم ماه مبارک رمضان در شب جمعه در سال چهلم هجرت ، و در شب بیست و یکم ضربت به آن حضرت رسیده بود . ( 411 )