400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 278

عمو و وصی و همدم و همراه او بدان وصیت و سفارش نموده است . و آغاز وصیتم این است که گواهی می دهم معبودی جز الله نیست ، و محمد فرستاده خدا و برگزیده اوست ، خداوند او را با علم خود اختیار کرد ، و او را برای اختیار و انتخاب خود برگزید ( گواهی می دهم ) که خداوند مردگان را از قبرها برانگیزاند ، و از مردم در مورد اعمالشان باز خواست می کند ، و او به آن چه در سینه ها نهان است داناست .

ای حسن او را که وصی بودن تو به تنهایی کافی است سفارش می کنم بدان چه رسول خدا ( ص ) به من سفارش فرمود :

1 پسر جان من چون زمانش ( تحقق وصیت ) فرا رسد در خانه بنشین ، و بر خطاهایت گریه کن ، ( 413 ) و نباید که دنیا بزرگ ترین هم و فکر تو باشد .

2 پسر جانم تو را به گزاردن نماز در وقت خود ، و پرداخت زکات به اهلش در هنگام حلول وقتش ، خاموشی در برابر امور تردیدآمیز و اشتباه برانگیز ، و میانه روی در عمل ، و رعایت عدالت در خشنودی و خسم ، و خوش رفتاری با همسایگان ، و مهمان نوازی ، و مهربانی به تهی دستان و رنج دیدگان بی بضاعت ، و حفظ پیوند با فامیل ، و دوستی و هم نشینی با فقرا و مساکین ، و فروتنی که از برترین عبادات است ، و کوتاه داشتن آرزو ، و یادآوری مرگ ، زهد و بی رغبتی

به دنیا ، سفارش می کنم که همانا تو در گرو مرگ ، و هدف بلا ، و مغلوب مرض و بیماری هستی .

3 تو را به ترس از خدا در نهان و آشکار سفارش می کنم ،

4 و از شتاب در گفتار و کردار نهی می نمایم ،

5 و چون کار آخرتی پیش آمد در انجام آن بشتاب .

6 و چون کار دنیایی پیش آمد شتاب نورز و خوب فکر کن تا به رشد و خیر خودت در آن کار برسی .

7 و از جاهایی که بودن تو در آن موجب متهم شدن توست و نیز از مجلسی که بدان گمان بد می رود بپرهیز که همنشین ناباب همنشین خود را دگرگون سازد .