400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 292

را حفر کنید ، لوحی می بینید ، آن را بردارید و مرا در آن جا دفن کنید .

پس از آن که آن حضرت اواخر شب 21 رمضان به شهادت رسید ، جنازه او را امام حسن ( ع ) با کمک برادران غسل داد ، و حنوط و کفن نموده و نماز خواندند و سپس در میان تابوت گذاشتند ، دنبال تابوت را بلند کرده ، جلو تابوت خود بلند شد و حسن و حسین ( ع ) و عبدالله بن جعفر و محمد حنفیه ( همین چهار نفر ) شبانه جنازه را به سرزمین نجف آوردند ، ناگهان در آن جا سنگ سفید درخشانی یافتند ، آن را از جا کندند ، ناگهان لوحی پیدا شد که در آن نوشته بود : ( این قبری است که نوح ( ع ) آن را برای علی بن ابی طالب ( ع ) ذخیره کرده است ) جنازه را همان جا به خاک سپردند و زمین قبر را همواره ساخته و به کوفه بازگشتند ) . ( 436 )

و از امام صادق ( ع ) روایت شده که امیرمؤ منان ( ع ) به امام حسن ( ع ) فرمود : برای من چهار قبر در چهار محل حفر کن : 1 در مسجد کوفه 2 در رحبه ( صحن مسجد یا میدان کوفه ) 3 نجف 4 در خانه جعده بن هبیره ، تا کسی از قبر من مطلع نشود .

این وصیت برای آن بود که قبر مقدس آن حضرت از دستبرد و نبش و اهانت دشمنان کینه توز علی ( ع ) محفوظ

بماند .

جنازه آن حضرت را شبانه به طور مخفی ، چهار نفر ( حسن ، حسین ، محمد حنفیه و عبدالله بن جعفر ) بر داشتند و به خاک سپردند ، و طبق بعضی از روایات ، قبر آن حضرت تا زمان امام صادق ( ع ) و به قولی تا زمان هارون الرشید پنهان بود .

373

غسل و تکفین علی ( ع ) حضرت امیرالمؤ منین ( ع ) وصیت کرد حضرت امام حسن و حسین ( ع ) را که چون از دنیا بروم ، نزدیک سر من خواهید یافت حنوطی از بهشت پیدا می کنید و سه کفن از استبرق بهشت پس مرا غسل دهید و حنوط و در آن جامه ها کفن کنید ، حضرت امام حسن ( ع ) فرمود : که چون آن حضرت از دنیا رفت طبقی از طلا نزدیک سر آن حضرت یافتیم که پنج شمامه از کافور بهشت و چند برگ از سدر بهشت در آن طبق بود . ( 437 )

روایت کرده اند که چون از غسل و کفن آن حضرت فارغ شدند ، شتری پیدا شد جنازه آن حضرت را بر آن شتر بار کردند و آن شتر روانه شد ، از عقب شتر آمدند تا آن که شتر در صحرای نجف ایستاد ، چون نظر کردند نزدیک پای شتر قبر کنده ای یافتند ، ندانستند چه کسی آن قبر را کنده است چون جنازه آن حضرت را از شتر پایین آوردند ، ابر سفیدی نزدیک سر آن حضرت پیدا شد ، و مرغان سفید بسیار در میان آن ابر پرواز می کردند .

چون بر آن حضرت نماز کردند و دفن کردند آن ابر و مرغان ناپیدا شدند . ( 438 )