400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 298

ابن شهر آشوب و دیگران روایت کرده اند که چون استخوان های پلید آن ملعون را در گودالی انداختند پیوسته اهل کوفه صدای فریاد و ناله از آن گودال می شنیدند . ( 442 )

387

مجازات قاتلان علی ( ع ) وقتی ابن ملجم به قصد کشتن حضرت علی ( ع ) وارد کوفه شد ، ( قطام ) با او هم دست شد و دو نفر به نام های وردان و شبیب بن بجره را دستیار ابن ملجم نمود ، پس از شهادت علی ( ع ) و به خاک سپاری او ، در همان روز بیست و یکم ماه رمضان هنگامی که امام حسن و امام حسین ( ع ) و سایر فرزندان علی ( ع ) در کوفه اجتماع کردند ، ام کلثوم ( س ) به حضور برادرش امام حسن ( ع ) آمد و او را قسم داد که ابن ملجم ملعون را حتی

یک ساعت نگذارد زنده بماند ، با توجه به این که آن حضرت تصمیم داشت اعدام او را تا سه روز تاءخیر بیندازد .

امام حسن ( ع ) پاسخ مثبت به ام کلثوم داد و همان ساعت اصحاب و بستگان خود را جمع کرد و با آنها به مشورت پرداخت ، راءی همه بر این شد که ابن ملجم در همان روز ( 21 ) و در همان مکانی که به امام علی ( ع ) ضربت زده ، اعدام گردد ، در مورد کیفیت قتل ، هر کدام از بستگان سخنی گفتند ، امام حسن ( ع ) فرمود : من پیرو وصیت امیرمؤ منان ( ع ) هستم که فرمود : ( یک ضربت شمشیر بر او بزن تا بمیرد و بعد جسد او را بسوزان ) . ( 443 )

آن گاه امام حسن ( ع ) دستور داد ، ابن ملجم را به همان مکان که ضربت زده بود ، بردند ، مردم اجتماع کردند و او را لعنت و سرزنش می نمودند ، امام حسن ( ع ) بر فرق او شمشیر زد و به جهنم واصل شد ، و سپس جسدش را سوزانیدند . . .

آن گاه مردم به سراغ قطام رفتند و او را کشتند و قطعه قطعه نمودند و سپس در پشت کوفه جسدش را به آتش کشیدند و خانه اش را خراب کردند .

آن دو نفر هم دست ابن ملجم ( یعنی وردان و شبیب ) نیز در همان سحر شب ضربت خوردن علی ( ع ) به دست مردم کشته شدند ( 444 )

379

قصاص قاتل