400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 35

( پدر و مادرم فدایت باد ، با مرگ تو رشته ای برید که در مرگ جز تو کس چنان ندید . پایان یافتن دعوت پیغمبران و بریدن خبرهای آسمان . مرگت مصیبت زدگان را به شکیبایی وا داشت ، و همگان را در سوگی یکسان گذاشت . و اگر نه این است که به شکیبایی امر فرمودی و از بی تابی نهی نمودی ، اشک دیده را با گریستن بر تو به پایان می رساندیم و درد همچنان بی درمان می ماند و رنج و اندوه هم سوگند جان . و این زاری و بی قراری در فقدان تو اندک است ، لیکن

مرگ را باز نتوان گرداند ، و نه کس را از آن توان رهاند پدر و مادرم فدایت ، ما را در پیشگاه پروردگارت به یاد آر و خاطر خود نگاه دار . ) ( 45 )

ابوبکر به خلافت گزیده شد . دنیا طلبان علی را واگذاردند ، و از گرد او پراکنده شدند . در آن روز تنها کسی که می توانست به دفاع از سنت رسول برخیزد ، دختر پیغمبر ( ص ) بود و تنها جایی که داد خواست در آنجا مطرح می شد مسجد مسلمانان .

41

غسل دهنده پیامبر هنگامی که علی ( ع ) خواست بدن پاک رسول خدا ( ص ) را غسل بدهد ، فضل بن عباس را به کمک خود خوانده ، نخست چشم های فضل را بسته و دستور داد تا وی آب به بدن آن حضرت بریزد . علی ( ع ) پیراهن رسول خدا ( ص ) را تا به ناف باز کرد و به غسل و حنوط و تکفین او پرداخته و فضل با چشم بسته آب بر بدن پاک آن جناب می ریخت .

وقتی که علی ( ع ) از غسل و کفن او فارغ شد علی ( ع ) نخست تنهایی بر بدن آن حضرت نماز گزارد .

42

کیفیت نماز بر جنازه پیامبر مردم از ارتحال و درگذشت آن حضرت اطلاع یافته بودند ، در مسجد گرد آمده و در خصوص این که چه کسی بر بدن آن جناب نماز بگزارد و در کجا باید دفن شود گفتگو می کردند . در این هنگام علی ( ع ) وارد شده فرمود : رسول خدا ( ص ) در حیات و ممات امام ما بوده و هست ، مسلمانان دسته به دسته بدون آنکه به کسی اقتدا کنند بر بدن طیب او نماز بگزارند و بدانند خدای متعال هیچ پیغمبری را در مکانی قبض روح نمی فرماید مگر این که آن جا را برای قبر او تعیین می فرماید و من او را در همان خانه اش که قبض روح شده دفن می کنم . مسلمانان این سخن را پذیرفته و بر بدن آن حضرت نماز گزاردند . ( 46 )

43

غسل پیامبر عبداللّه بن عباس رضی اللّه عنه گوید : چون رسول خدا ( ص ) وفات یافت کار غسل او را امیرالمؤ منین علی بن ابی طالب ( ع ) به دست گرفت و عباس و پسرش فضل نیز با آن حضرت بودند ، چون علی ( ع ) از غسل پیامبر ( ص ) فراغت یافت ، کفن از چهره مبارک حضرتش کنار زد و گفت : ( پدر و مادرم فدایت ، پاکیزه بدرود حیات گفتی ، با مرگ تو چیزی از ما بریده شد که با مرگ هیچ یک از انبیای گذشته بریده نشده و آن نبوت و اخبار آسمانی است ، مصیبت تو از طرفی به اندازه ای