400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 60

قریش

چه از جان من می خواهد ؟ اگر خونی از آنها ریخته ام به امر خدا و فرمان رسولش بوده است . آیا پاداش کسی که در اطاعت خدا و رسول او ( ص ) بوده است ، باید چنین داده شود ؟ !

. . . قریش ، دنیا را به نام ما خورد و بر گرده ما سوار شد !

شگفتا از اسمی بدان پایه از حرمت و عظمت و مسمّایی بدین حدّ از خواری و خفّت ! . ( 91 )

87

بی علاقگی به ولایت و فرمانروایی به خدا سوگند ! من نه به خلافت رغبتی داشتم و نه به ولایت و زمامداری بر شما علاقه ای . ولی شما مرا به پذیرفتن آن دعوت کردید و آن را به من تحمیل نمودید . آنگاه که حکومت و زمامداری به من رسید ، به کتاب خدا نظر انداختم و به دستوری که داده و ما را در حکم کردن بدان امر فرموده بود متابعت کردم . به سنت و روش پیامبر ( ص ) توجه نموده به آن اقتدا نمودم ، و نیازی به حکم و راءی شما و دیگران پیدا نکردم . هنوز حکمی پیش نیامده که آن را ندانم و نیاز به مشورت شما و برادران مسلمان خود پیدا کنم . اگر چنین پیشامدی می شد از شما و دیگران روی گردان نبودم ! . ( 92 )

88

شکوه های امام از ابوبکر و عمر کسی که پس از پیامبر خدا ( ص ) زمام امور را بر کف گرفت ، هر روز که مرا می دید زبان به معذرت خواهی می گشود و از من عذرخواهی می کرد و مسؤ لیت غصب حق من و شکستن بیعت را به گردن دیگری می انداخت و از من حلالیت می طلبید .

من پیش خود می گفتم : دوران چند روزه ریاست او که سپری گشت ، ( خود به خود ) حقی که خداوند برای من قرار داده است به سهولت به من باز خواهد گشت ، بی آن که در اسلام نوپا ، اسلامی که به عهد جاهلیت نزدیک است ( و خطر ارتداد

آن را تهدید می کند ) رخنه و شکاف ایجاد گردد و بی آن که من بستر نزاع را گسترده باشم و این و آن را به منازعه کشانده باشم تا در نتیجه یکی به حمایت از من و دیگری به مخالفت با من پردازد و گفتگوها از دایره سخن به میدان کشیده شود ، به ویژه آن که شماری از خاصّان یاران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم که من آنها را به خوبی و دیانت می شناختم آشکارا و نهان پشتیبانی کرده بودند و به من پیشنهاد حمایت داده بودند تا برخیزم و حق خود را باز ستانم . اما هر بار من آنها را به صبر و آرامش فرا می خواندم و امید بازگشت حق خویش را بدون جنگ و خونریزی به آنها نوید می دادم . . .