400 داستان از مصایب امام علی علیه السلام صفحه 63

شما همچون گله شتری هستید که چوپان آن گم شده باشد . هر چه از یک طرف جمع آوری شوند از سوی دیگر پراکنده می شوند .

این طور که من می بینم به خدا قسم گویا شما را می نگرم که اگر جنگ شعله بگیرد و مرگ شدت یابد همچون شکافتن سر و همچون انفراج زن هنگام وضع حمل

که دست لمس کننده ای را مانع نمی شود ، از اطراف علی بن ابی طالب پراکنده می شوید . ( 96 )

91

دیروز امیرالمؤ منین بودم امروز ماءمور امیرالمؤ منین ( ع ) با مشاهده آن حال فاجعه آمیز ( فریب خوردن لشکر با قرآن های روی نیزه ) برخاست و لشکریان خود را مخاطب ساخته فرمود :

( ای مردم پیوسته وضع من با شما طبق دلخواهم بود تا آنکه جنگ شما را ناتوان و درمانده کرد و سوگند به خدا که جنگ شما را گرفت و رها کرد و دشمنتان را گرفت و رها نکرد و این ضایعات ( جنگی ) آنهارا بیشتر ناتوان و درمانده کرده جز آنکه من دیروز امیرالمؤ منین ( ع ) ( و دستور دهنده ) بودم و امروز ماءمور ( و فرمانبردار ) و نهی کننده بودم ، و اکنون نهی شده هستم ، و شما ماندن و بقا ( در دنیا ) را دوست دارید و من نمی توانم شما را به چیزی که اکراه دارید مجبور سازم . )

و در نقل شیخ مفید ( ره ) این گونه است که چون قرآن ها بر سر نیزه کردند ، امام ( ع ) فرمود :

( وای بر شما ! این یک نیرنگ است ، این مردم قرآن را نمی خواهند چون اهل قرآن نیستند ، پس از خدا بترسید و با همان بینشی که داشته اید جنگ با اینها را ادامه دهید و اگر این را نکنید دچار پراکندگی خواهید شد و پشیمان خواهید گشت در وقتی که پشیمانی برای شما سود ندهد ) .

و در

حدیث دیگری است که امیرالمؤ منین ( ع ) هنگامی که آن وضع را مشاهده کرد فرمود :