مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 104

1- همان، صفحه 87.

رایت به دوش و مشک به دندان دریغ و آه! *** دستی که تاز خویش کند دفع شر نداشت

دلخون شد آب و آب شد از شرم آفتاب *** تهدیدشان چو بردل سقّا اثر نداشت

با عشق پاک در ره معشوق جان سپرد *** عقل این چنین گذشت گمان از بشر نداشت

افروخت بر فراز فلک مشعل وفا *** ایثارِ جان، تجلّی از این خوبتر نداشت

بالله چو نور دیده ام البنین دگر *** مام زمان به ملک محبّت پسر نداشت

تسخیر کرد قلّه معراج عشق را *** آنجا که روح قدس توان گذر نداشت

سرداد و دست داد و فدا کرد هر چه داشت *** از دامن امام زمان دست برنداشت

«مردانی» عاقبت به ره عشق شد شهید *** شمعی که جز شرار محبّت به سر نداشت

ولادت با سعادت عبّاس بن علی علیه السلام

-1

ای جمالت عاشقان را آینه *** نقش پایت رهروان را آینه

در مدیحت ای نهال باغ دین *** هست عاجز کلک طبع آتشین

با که گویم ای مه برج کمال *** آنچه شرحش می نگنجد در مقال؟

ای وجودت عین آب زندگی *** آنچه شرحش می نگنجد در مقال؟