مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 33

میرزا عبدالجواد جودی خراسانی

(وفات 1302 ه- .ق)

بعد از مردن گر شکافی قبر جودی را ببینی سر به زانوی مصیبت تا صف محشر نشسته

جودی خراسانی

زبان حال امام حسین علیه السلام خطاب به برادرش

-1

ای نوجوان برادر با جان برابرم *** افتاده ای به خون زچه ای میر لشکرم

برخیز بهر یاری ام ای آنکه بوده ای *** در هر بلیّه یارم و هر ورطه یاورم

با آن شجاعتی که تو را بود بینمت *** افتاده ای به خاک، ولی نیست باورم

قد راست کن که گر علمت آمده نگون *** بهرت زآه دل علم دیگر آورم

رو در حرم نمی کنی ای مه لقا، چرا؟ *** بی مهری از که دیده ای ای ماه پیکرم

از اشک دیده مشک نمایم پر آب، خیز *** آور ز انتظار برون چشم دخترم

یک جا زداغ مرگ تو یک جا زبیم خصم *** دیگر کجا به خواب رود چشم خواهرم

دردا که آخر از ستم خصم دون شکست *** پشتم زمرگ تو، کمر از داغ اکبرم

با این دو داغ شاد از آنم که نگذرد *** افزون ز ساعتی که بُرند از قفا سرم

جسم تو پاره پاره و دور است خیمه گاه *** ای پاره پاره تن، تن پاکت کجا برم؟

تیری که جا گرفته چو مژگان به چشم تو *** جاری نمود خون دل از دیده ترم

«جودی» بجاست ارکه بگویی زسیل اشک *** طوفان نوح می رود از دیده ترم