مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 35

1- همان، صفحه 335.

محمدرضا سلطان الکتّاب (صفا)

کاتب دیوان جودی

سقّای کربلا

-1

سقّای تشنگان و علمدار نامور *** بشنید تا که ناله اطفال خون جگر

از یک طرف صدای عطش از حرم بلند *** و زیک طرف شقاوت آن قوم کینه ور

آمد به خدمت شه لب تشنگان حسین *** گفتا که هست شوق شهادت مرا به سر

اذن جهاد ده که کنم جان فدای تو *** در دل نمانده از غم تو طاقتم دگر

اطفال تو ز سوز عطش کرده اند غش *** بستند راه آب به ما قوم بدسیر

از بهر آن که آب بیارد به خیمه گاه *** اذنش بداد خسرو دین، شاه بحر وبر

بگرفت مشک و گشت روان جانب فرات *** زد خویش را چو برق بر آن قوم پر شرر