مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 45

اختر طوس

(وفات 1335 ه- .ق)

در رفتن حضرت ابوالفضل علیه السلام بسوی شط فرات

-1

ای دل بزن به دامن آن شهریار دست *** کو را به خویش خوانده خداوندگار دست

یعنی علی که خاک دَرِبارگاهِ او *** از رنگ و بوی برده ز مشک تتاردست

سلطان اولیا که گدایان درگهش *** دارند گاه جود و سخا چون بحاردست

شاهنشهی که از پی تعظیم اومدام *** جبریل را به سینه بود بنده واردست

از باده ولایت او هر که گشته مست *** از فرط هوش برده زهر هوشیاردست

ای شاه تا جدار که داده است از کرم *** بر ما سوای خویش تو را کردگاردست

از جور روزگار شد ایمن هر آن که زد *** بردامن ولای تو بی اختیار دست

از روی شیر شرزه پرد رنگ روز جنگ *** چون برزنی به قائمه ذوالفقار دست