مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 46

1- گلزار حسینی، اشعار و قصاید اختر طوسی، کتابفروشی اسلامیه، تهران، بی تا، ص 521 .

دشمن اگر چه رستم دستان بود به زور *** بر تو نیابد ای شه دلدل سواردست

در دشت کارزار زدام تو خصم را *** ندهد به هیچ روی طریق فرار دست

چون بنگرد به دست تو شمشیر آبدار *** شوید زجان خویشتن از اضطرار دست

زنهار بخشی اش زسر رأفت ارعدو *** بر سر نهد بَرِتو پی زینهار دست

از وصف ذاتت «اختر طوسی» چو عاجز است *** ناچار می بَرد بسوی اختصار دست

آن دم کجا بُدی تو به کرب و بلا که یافت *** برزاده تو شمر شقاوت شعار دست

عباس شیر بیشه مردی که داشتی *** بر پردلان پیلتن روزگار دست

چون دید مانده بیکس و یاور برادرش *** آهی کشید و زد به هم آن با وقار دست

برداشت مشک و گشت به آن توسنی سوار *** کز پویه برده بود زباد بهار دست

مردانه ز آستین حمیّت برون کشید *** در دشت نینوا زپی کارزار دست

از بهر دفع دشمن خونخوار خویش برد *** بر نیزه ای که بود چو پیچیده ماردست

هر سو که می شتافت در آن عرصه، می نمود *** از خون دشمنان ستمگر، نگاردست