مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 73

آیه الله آیتی بیرجندی

(و : 1350 ه- .ش)

شهادت جناب ابوالفضل العباس علیه السلام

-1

چون نماندی در معسکر1 کس بجا *** غیر فرزندان شاه مرتضی

تاخت در میدان رزم و پر دلی *** ذوالعلا بوبکر2 فرزند علی

تاخت در میدان و می گفت آن فتی *** هان منم شِبل علی مرتضی

قصر فخر مرتضی باشد بلند *** هاشیمین را مقامی ارجمند

و این حسین سبط نبی مرسل است *** پایه قدرش زگردون اطول است

جان فدایش در اخوّت می کنم *** نصرت از روی مروّت می کنم

از پی اعوان و اخوان سعید *** نوبت ماه بنی هاشم رسید

قهرمان ماء وطین عباس راد *** صاحب مجد و عُلا باب المراد

ذوالمناقب صاحب سیف و قلم *** بلکه در لوح و قلم صاحب علم

میرمیران وَغا3 یک بیشه شیر *** شیر شیران، بر همه میران امیر

چون زره پوشیده یک الوند کوه *** چون که بخروشید بحری باشکوه

الغرض بر بست با همّت میان *** خواست رخصت در نبرد کوفیان

سینه ام، شاها! دگر آمد به تنگ *** در جهان دیگر نمی خواهم درنگ

رخصتم ده برکشم تیغ و سنان *** تا بگیرم انتقام از دشمنان