سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 150

اشاره

حضرت مهدی (اَرواحُنا الْفِداه) در روز 15 شعبان سال 255 با 256 ه.ق در شهر سامره متولد شد، و تحت کفالت پدر، به طور مخفی زندگی می کرد، و جز خواص، کسی از وجود او اطلاع نداشت، زیرا آن حضرت را از خطر گزند طاغوتهای عباسی مخفی می داشتند.

او در روز هشتم ربیع الاول سال 260 ه.ق که پدر بزرگوارش شهید شد، در پنج سالگ به مقام امامت رسید.

آن حضرت به امر خداوند دارای دو غیبت بود:

1- غیبت صغری، که از سال 260 ه.ق شروع شد و در سال 329 ه.ق پایان یافت که تقریباً 70 سال می شود (اقوال دیگری نیز گفته شده است).
2- غیبت کُبری، که از سال 329 ه.ق شروع شد و تا وقتی که خدا بخواهد و ظهور کند ادامه خواهد یافت.

دوران زندگی آن حضرت را می توان در چهار بخش خلاصه کرد:

1- دوران پدر (حدود پنج سال).
2- دوران غیبت صغری که با چهار نفر از سفرای خاص خود به ترتیب: عثمان بن سعید، محمدبن عثمان، حسین بن روح و علی بن محمدسیمری تماس