سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 151

داشت و سپس به علی بن محمد سیمری، دستور داد که جانشین برای خود تعیین نکند.

مصائب حضرت ولی عصر (ع)

مصائب آن حضرت بسیار است، آن بزرگوار در سوگ همه امامان معصوم (ع) و در سوگ پیامبر (ص) و فاطمه (س) و در همه رنجهائی که در راه اسلام متوجه مردان خدا می شود و آنها شهید یا مجروح می گردند،مصیبت زده و متأثّر می گردد، در اینجا به ذکر مصیبت آن بزرگوار در رابطه با جدش امام حسین (ع) اکتفا می کنیم.

خاطره کربلا بسیار جانسوز و غمبار است، هیچکس عمق آن فاجعه را مانند امام زمان (ع) درک و لمس نمی کند، آن حضرت به یاد مصائب جانگداز و جگر سوز امام حسین (ع) بیاناتی دارد که در اینجا به چند فراز از آن که از زیارت ناحیه مقدّسه گرفته شده می پردازیم، در فرازی می فرماید:

لَئن اَخَّرَتْنِی الدُّهورُ، و عاقَنی عَن نَصرِکَ الْمَقْدور، لا بَکِیَّنَکَ صَباحاً وَ مَساءً... فَلاَ نَدُبَنَّکَ صَباحاً وَ مَساءً، و لاَ بکِیَنَّ عَلَیْکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً.

: «اگر زمانه مرا تأخیر انداخت، و مقدرات مرا از یاری تو جلوگیری کرد، صبح و شب به یاد مصائب تو گریه می کنم، و از بام تا شام سرشک از دیده می بارم و ندبه می نمایم، و بجای اشک خون می گریم».