سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 251

امام آمد و اظهار توبه کردف و امام توبه او را پذیرفت، او نیز به جنگ با دشمن پرداخت و شهید شد.(1)

زبان حال این چهار نفر که از سپاه دشمن به سپاه امام پیوستند این بود:

ما در این در نه پی حشمت و جاه آمده ایم ***از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

رهرو منزل عشقیم ز سر حدّ عدم ***تا به اقلیم وجود این همه راه آمده ایم

سبزه خط تو دیدیم زبستان بهشت*** بطلبکاری آن مهر گیاه آمده ایم

آبرو می رود ای ابر خطاپوش ببار ***که در این بحر کرم، غرق گناه آمده ایم

چگونگی شهادت حرّ

حرّ با شجاعتی بی بدیل با دشمن جنگید و بسیاری از آنها را به خاک هلاکت افکند، تا اینکه اسب او ناتوان گشت، او پیاده شد و به جنگ ادامه داد، پس از کشتن چهل و چند نفر به زمین افتاد، یاران امام پیکر به خون طپیده او را که هنوز رمقی داشت به حضور امام آوردند، امام خون صورت حرّ را پاک می کرد و می فرمود:

اَنتَ الحُرُّ کَما سَمَّتکَ اُمُّکَ وَ اَنتَ الحُرُّ فِی الدُّنیا وَ الآخِرَهِ

تو آزادی همانگونه که مادرت تو را آزاد نامید، تو در دنیا و آخرت آزاد هستی. (2)