سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 256

مسلم کنیزی داشت فریاد می زد:

وا مُسلِمُاه! یا سَیِّداهُ، یا ابنَ عَوسَجَتاهُ!

آه مسلم جان، آقا جان! ای پسر عوسجه!

اصحاب عمر و بن حجاج گفتند: ما مسلم را کشتیم.

شبث بن ربعی (که از سران دشمن بود) گفت: مادرتان به عزایتان بنشیند، مسلم را کشتید و شادی می کنید، او چه مقام ارجمندی داشت، او را در آذربایجان دیدم که قبل از رسیدن سپاه اسلام، شش نفر از مشرکین را کشته بود.(1)

3-ذکر مصیبت حبیب بن مظاهر

اشاره

حبیب بن مظاهر از ریش سفیدان معروف شیعه در کوفه بودو از کسانی بود که نامه برای امام حسین علیه السلام نوشته وتا آخرین نفس وفاداری کرد.

امام حسین علیه السلام در مسیر خود به عراق، وقتی که از شهادت حضرت مسلم علیه السلام و نیرنگ و بی وفائی کوفیان آگاه گردید به جمعی از یاران فرمان داد تا هر کدام یک پرچم بدوش گیرند تنی چند پرچمها را بدوش گرفتند و فقط یک پرچم باقی ماند، یکی از یاران گفت: ما را به حمل این پرچم سرافراز فرما.

امام فرمود: صاحب این پرچم هم خواهد آمد (اشاره به اینکه حبیب بن مظاهر صاحب این پرچم است) سپس برای حبیب چنین نامه نوشت:" از حسین بن علی به حبیب بن مظاهر، مرد فقیه و دانشمند، ای حبیب! تو خویشاوندی ما را با رسول خدا صلی الله علیه و آله می دانی، و بهتر از دیگران ما را می شناسی، تو مرد آزاده و غیور هستی، جان خود را از ما دریغ مدار، که رسول خدا صلی الله علیه وآله در روز قیامت پاداشت خواهد داد. (2)

این نامه در کوفه مخفیانه بدست حبیب افتاد، او در فکر بود که خود را به کربلا

1- تاریخ طبری ج1 ص249-مقتل الحسین مقرم ص291
2- نفس المهموم-نهج الشهاده ص66