سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 278

حیی نیز افزوده است. (1)

و سید بن طاوس نام دو نفر بنام زید و عمرو، از فرزندان امام حسن علیه السلام را جزء اسیران ذکر نموده است.(2)

و مرحوم شیخ جلیل ابن نما حلی (متوفی 645ه.ق) به جای عمرو ، عمر بن حسن علیه السلام ذکر کرده و می گوید: او جزء اسیران بود، و در شام روزی یزید، او را با علی بن الحسین علیه السلام به حضور طلبید، عمر بن حسن کودک بود (حدود یازده سال داشت) یزید به او گفت: آیا با پسرم خالد کشتی می گیری؟

عمر بن حسن علیه السلام گفت: نه، ولی یک خنجر به پسرت بده و یک خنجر به من بده تا با هم جنگ کنیم (تا بدانی کدامیک از ما شجاعتر هستیم)

یزید گفت: این ها (اهلبیت نبوت) کوچک و بزرگشان، دست از عداوت ما برنمیدارند، سپس این شعر را خواند:

شِنشِنَهٌ اَعرِفُها مُن اَخزَم ***هَل تَلِدُ الحَیَّهُ اِلّا حَیَّهً

این خوئی است که من از اخزم سراغ دارم، آیا از مار جز مار پدید می آید؟(3)

منظور یزید این بود که این آقازاده، برگی از شاخه امامت و درخت نبوت است که این گونه پرجرات و شجاع است، و صفت دلاوری را از پدران و اجداد خود به ارث برده است.

2-ذکر مصیبت حضرت قاسم علیه السلام

اشاره

حضرت قاسم بن حسن نوجوانی بود که هنوز به حد بلوغ نرسیده بود،

1- بحار ج45ص45
2- ترجمه لهوف ص 145
3- مثیرالاحزان ص105