سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 288

خبر شهادت عون و محمد به عبدالله بن جعفر

وقتی که خبر شهادت محمد وعون به مدینه رسید ابو السلاسل غلام آزاد شده عبدالله از شدت ناراحتی گریبانش را پاره کرد و با آه و ناله و گریه نزد عبدالله آمد و ناله کنان گفت: ای محمدجان، ای عون! ای عزیزانم! کیست زیباتر از شما که همچون دو گوهر درخشان بودید؟ کیست نیکوتر از شما که گوش و قلبم بودید شما مغز استخوان هایم بدید ولی در آخر (بی ادبی کرد و ) گفت: این مصیبت به خاطر حسین علیه السلام بر ما وارد شد اگر آنها با حسین علیه السلام نمی رفتند شهید نمی شدند.

عبدالله پس از اطلاع از خبر شهادت آنها گفت: اِنّا لِلهِ وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ.

سپس خشمگینانه بر سر غلام (ابوالسلاسل) فریاد کشید و گفت: ای بی ادب اینگونه به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام گستاخی می کنی؟! حمد و سپاس خداوندی را که فرزندانم را در رکاب حسین علیه السلام به مقام شهادت رسانید کاش من نیز با آنها بودم و قبل از آنها به شهادت می رسیدم سوگند به خدا در راه حسین علیه السلام از فرزندانم چشم پوشیدم و خودم به آنها سفارش کردم تا در راه حسین علیه السلام جانبازی کنند اکنون شهادت آنها را مایه آرامش وجدان و خاطر خودم در سوگ سخت و بزرگ امام حسین علیه السلام می گیرم.(1)

اشاره

حضرت عباس علیه السلام فرزند علی علیه السلام و ام البنین در روز 4 شعبان سال 26 ه.ق در مدینه متولد شد چهارده سال داشت که پدرش علی علیه السلام به شهادت رسید اودر کربلا پرچمدار نیرومند امام حسین علیه السلام و بزرگترین یار آن حضرت بود و در سن 34