سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 32

: «ای علی! حسن و حسین (ع) را از روی سینه مادرشان بلند کن که سوگند به خدا این حالت آنها، فرشتگان آسمان را به گریه انداخت».

آنگاه علی (ع) آنها را از سینه مادرشان بلند کرد. (1)

ای آفتاب من که شدی غایب از نظر *** آیا شب فراق ترا کسی بود سحر

ای نور چشم عالم و چشم و چراغ دل *** بگشای چشم رحمت و بر حال من نگر

امام علی (ع) کنار قبر زهرا (س)

در کتاب روضه الواعظین (قتال نیشابوری) آمده: اواخر شب حضرت علی (ع) همراه حسن، حسین، عمار، مقداد، عقیل، زبیر، ابوذر، سلمان و بریده و چند نفر از خواصّ بنی هاشم، جنازه زهرا (س) را از خانه بیرون آوردند و بر آن نماز خواندند و در نیمه های شب آن را به خاک سپردند، حضرت علی (ع) اطراف قبر حضرت زهرا (س) صفت قبر دیگر ساخت تا قبر فاطمه (س) شناخته نشود، در این هنگام:

هاجَ بِهِ الْحُزْنُ فَاُرسِلَ دُمُوعُهُ عَلی خَدَّیهِ.

: «غم و اندوه علی (ع) به هیجان درآمد، اشکهایش بر گونه هایش سرازیر شد».

آنگاه به قبر رسول خدا (ص) رو کرد و گفت:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللهِ عَنِّی وَ عَنْ اِبْنَتِکَ النّازلَه فِی جَوارِکَ وَ الشَّریعَهِ اللِّحاقِ بِکَ، قَلَّ یا رَسُولَ اللهِ عَنْ صَفِیَّتِکَ صَبْرِی، وَرَقَّ عَنْها تَجَلُّدیِ...

: «سلام بر تو ای رسول خدا (س) از جانب من و دخترت که هم اکنون در جوارت فرود آمده و به سرعت به تو پیوسته است، ای رسول خدا! از فراق دختر برگزیده و پاکت، پیمانه صبرم لبریز شده و طاقتم از دست رفته است... اِنّا لِلّهِ