سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 335

بُنَیَّهُ اللهُ یُسقِیکِ فَاِنَهُ وَکیِلیِ

دخترم می دانم تشنه ای خداوند تو را سیراب کند که او وکیل و پناهگاه من است.

هلال گفت: پرسیدم: این دختر چه کسی بود؟ و با امام حسین علیه السلام چه نسبتی داشت؟

گفتند: او رقیه دختر سه ساله امام حسین علیه السلام بود. (1)

اشاره

امام حسین علیه السلام بانوان را دلداری داد و امر به صبر نمود و فرمود: خداوند شما را از دست دشمنان نجات دهد و عاقبت امر شما را نیکو گرداند و دشمنان شما را به انواع عذاب مبتلا خواهد کرد و در عوض این مصائبی که به شما رسیده خداوند چندین برابر از مواهب خود را به شما عنایت می فرماید به زبان چیزی نگوئید که موجب کاهش مقام ارجمند شما گردد... زینب گریه می کرد امام به او فرمود: آرام باش ای دختر مرتضی، وقت گریه طولانی است.

همین که خواست به عزم میدان از خیمه بیرون آید زینب سلام الله علیها دامن امام را گرفت و صدا زد:

مَهلاً یا اَخِی، تَوَقَّف حَتی اَتَزَوَّدَ مِنکَ وَ اُوَّدِعَکَ وِداعَ مُفارِقٍ لا تَلاقِی بَعدَهُ

برادرم! آهسته باش توقف کن تا تو را سیر ببینم و با تو وداع کنم آن وداع جدا کننده ای که بعد از آن دیگر ملاقاتی با تو نخواهد بود.

بگذار تا بگرییم چون ابر نوبهاران*** کز سنگ ناله خیرد روز وداع یاران