سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 37

شنید اشعث به ابن ملجم می گوید: «زود باش و حاجت خود را برآور که صبح نزدیک شده است».

حجر مطلب را دریفت و به اشعث گفت: «ای اعور ملعون آیا اراده کشتن علی (ع) را داری؟!».

با شتاب از مسجد بیرون آمد و به خانه علی (ع) روانه شد تا آن حضرت را از جریان الاع دهد، از قضا آن حضرت از راه دیگر به مسجد رفته بود، و به محض ورود، ابن ملجم به او حمله کرده و ضربت بر فرق سر او زد، وقتی که حُجر به مسجد بازگشت، فهمید کار از کار گذشته و مردم می گویند:

قُتِلَ اَمِیرَالْمُؤمِنینَ

: «امیرمؤمنان علی (ع) کشته شد». (1)

خبر از شهادت علی (ع)

قبلاً پیامبر (ص) از شهادت امام علی (ع) خبر داده بود، و خود علی (ع) نیز آن را می دانست و بارها از آن خبر داده بود، در این مورد به چهار روایت زیر توجه کنید:

1- روزی پیامبر (ص) به علی (ع) فرمود:

یا عَلِیُّ اَشْقَی الاَوَّلِینَ عاقِرُ النّاقَه، وَ اَشْقَی الاخَریِنَ قاتِلُکَ - وَ فِی رِوایَهٍ - مَنْ یَخْضِبُ هذِهِ مِنْ هذا.

: «ای علی! شقی ترین پیشینیان همان کسی بود که ناقه صالح را کشت، و شقی ترین فرد از آخرین قاتل تو است - و در روایتی آمده: و او کسی است که این را با آن رنگین کند (اشاره به اینکه محاسنت را با خون فرق سرت خضاب کند). (2)

1- تتمه المنتهی ص24- اعلام الوری ص201
2- نورالثقلین ج5 ص587
2- حضرت علی (ع) در آن ماه رمضان که شب نوزده آن ضربت خورد، شبی در نزد فرزندش حسن (ع) بود، و شبی در نزد فرزندش حسین (ع) بود، و شبی در نزد دامادش عبدالله بن جعفر (ع) افطار می کرد، و بیش از سه لقمه غذا تناول نمی کرد، یکی از فرزندانش پرسید: چرا غذا کم می خوری؟ در پاسخ فرمود: