سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 373

زینب سلام الله علیها فرمود:

یا بِنتاهُ! عَمَّتُکِ مِثلُکِ.

دخترم، عمه تو نیز مثل تو است.

به خیمه بازگشتیم دیدیم آنچه در خیمه بود غارت کرده اند و برادرم امام سجاد علیه السلام به صورت بر زمین افتاده است و از شدت گرسنگی و تشنگی و دردها قدرت نشستن ندارد ما برای او گریه کردیم و او برای ما. (1)

اشاره

عمر سعد کنار خیمه ها آمد و فریاد کشید ای اهلبیت حسین علیه السلام از خیمه ها بیرون آئید.

آنها به فریاد او اعتنا نکردند.

عمر سعد بار دیگر فریاد کشید از خیمه ها بیرون بیائید.

زینب سلام الله علیها فرمود: ای عمر! دست از ما بردار.

عمر سعد گفت: ای دختر علی علیه السلام بیرون بیائیدتا شما را اسیر نمائیم.

زینب سلام الله علیها فرمود: از خدا بترس آنقدر به ما ستم نکن.

عمر سعد گفت: چاره ای جز اسیر شدن ندارید.

زینب سلام الله علیها فرمود: ما به اختیار خود بیرون نمی آئیم.

عمر سعد در آن وقت دستور داد آتش آورده و خیمه ها را آتش زدند آنگاه بانوان حرم و کودکان با پای برهنه از خیمه ها بیرون آمدند و به سوی بیابان روی خارهای مغیلان می گریختند در حالی که دامن دخترکی آتش گرفته بود.

حمید بن مسلم (یکی از سربازان دشمن) می گوید: به سوی آن دخترک رفتم