سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 375

زینب کبری کنار خیمه امام سجاد علیه السلام

در بعضی از مقاتل آمده: هنگامی که خیام را آتش زدند زینب سلام الله علیها نزد امام سجاد علیه السلام آمد و عرض کرد: ای یادگار گذشتگان و پناه باقیماندگان خیمه ها را آتش زدند ما چه کنیم؟

امام فرمود:

عَلَیکُنَّ بِالفَرارِ

بر شما باد که فرار کنید.

همه بانوان و کودکان در حالی که گریان بودند و فریاد می زدند فرار کردند و سر به بیابانها نهادند ولی زینب سلام الله علیها باقی ماند و کنار بستر امام سجاد علیه السلام به آن حضرت می نگریست و امام بر اثر شدت بیماری قادر به فرار نبود.

یکی از سربازان دشمن می گوید: بانوی بلند قامتی را کنار خیمه ای دیدم در حالی که آتش در اطراف آن خیمه شعله می کشید آن بانو گاهی به طرف راست و چپ و گاهی به آسمان نگاه میکرد و دستهایش را بر اثر شدت ناراحتی بهم می زد و گاهی وارد آن خیمه می شد و بیرون می آمد با سرعت نزد او رفتم و گفتم: ای بانو مگر شعله آتش را نمی بینی چرا مانند سایر بانوان فرار نمی کنی؟

گریه کرد و فرمود:

یا شَیخُ اِنَّ لَنا عَلِیلاً ِفی الخَیمَهِ وَ هُوَ لا یَتَمکَّنُ مِنَ الجُلُوسِ وَ النُّهوضِ فَیَکفَ اُفارِقُهُ ...

ای آقا! ما شخص بیماری در میان این خیمه داریم که قدرت بر نشستن و برخاستن ندارد چگونه او ر تنها بگذارم و بروم با اینکه آتش از هر سو به طرف او شعله می کشد؟(1)